Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/8377 Esas 2016/7631 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8377
Karar No: 2016/7631
Karar Tarihi: 13.06.2016

Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/8377 Esas 2016/7631 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, dolandırıcılık suçundan mahkum olmuştur ve 3 yıl hapis cezasına çarptırılmıştır. Sanık, katılanın yeğenine telefonla ulaşarak dedelerinden kalma altınları olduğunu ve satmak istediğini söylemiş, numune altını için katılana 450 TL istemiş ve gerçek altın olduğu kanıtlandıktan sonra da 13.000 TL almıştır. Sanık, parayı alarak altınları getireceğini söyleyerek ortadan kaybolmuş ve dolandırıcılık suçu işlemiş bulunmaktadır. Kararda TCK'nın 157/1, 52/2 ve 55/1 maddeleri uyarınca mahkumiyet hükmü verilmiştir. Ayrıca, numune altının müsaderesine karar verilirken TCK'nın 55/1 maddesine atıfta bulunulmuştur. Ancak, numune altın için verilen parayla ilgili müsadere koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle katılana iadesi gerektiği belirtilmiş ve adli emanet olarak bir adet 2,2 cm reşat altının iadesine karar verilmiştir.

23. Ceza Dairesi 2015/8377 E. , 2016/7631 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet (TCK"nın 157/1, 52/2, 55/1 maddelerinin uyarınca 3 yıl hapis ve 13.000 TL adli para cezası)

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, katılanın yeğeni olan ve aynı zamanda kendisinin de asker arkadaşı olan tanık ...."nu telefonla aradığı, elinde dedelerinden kalma altın olduğunu, paraya ihtiyacı olması sebebiyle satabileceğini söylediği,..."ün ise bu durumu amcası olan katılana anlattığı ve katılanın bilgisi doğrultusunda önce numune altın için 450 TL parayı sanığa gönderdikleri sonra ..."ün .... ilçesine numune altını almak için geldiği, bir adet numune altın alarak katılanın yanına gittiği, gerçek olduğunu anlamaları üzerine katılan, yeğeni ... ve şoförü ....suç tarihinde tekrar ..."a geldiklerinde sanık ... ile buluştukları, ... köyüne yaklaştıklarında sanık ..."nin aracı durdurmalarını istediği ve katılana "..... ile beraber gideriz parayı ...."e ver ben malı ona teslim ederim ve yola çıkar gelip bizi alırsınız" dediği, katılanın yeğeni olan tanığa 13.000 TL verdiği, bunun üzerine sanık ... ile...."ün birlikte köyün içerisine doğru gittikleri, sanığın parayı alıp kendisini beklemesini altınları öyle getireceğini söyleyerek aldığı parayla ortadan kaybolduğu anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Katılanın gönderdiği para karşılığı sanık tarafından katılana güven uyandırmak amacıyla verilen numune altınla ilgili müsadere koşulları oluşmadığından katılana iadesi gerekirken, yazılı şekilde TCK"nın 55/1 maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından müdadereye ilişkin kısımın çıkarılarak, yerine “Adli Emanetinin 2009/170 sırasında kayıtlı bir adet 2,2 cm reşat altının katılana iadesine” ifadesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.