MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada .... 34. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 11.03.2013 tarih ve 2011/281-2013/57 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirket ile davalı arasında, dava dışı ihracatçı şirketin mallarını .../..."nden..."a kara yolu ile taşıması konusunda 09/11/2010 tarihli taşıma Sözleşmesi imzalandığını, davalı şirkete ait 3 adet araca yükleme yapıldığını, sonrasında da bu araçlara ait "... Geçiş Belgesi- ..." olmamasından dolayı malların ... Gümrük Kapısı"nda beklemekte olduklarının öğrenildiğini, bu bekleme sebebiyle dava dışı ihracatçı şirketin taşıma konusu malların kendisine iadesini talep ettiğini, bunun üzerine malların dava dışı şirkete geri gönderildiğini, müvekkili şirketin 9.353,28 TL navlun ücretini davalıya peşin olarak ödediğini, taşıma sözleşmesinde evrak eksikliği sebebiyle meydana gelen gecikmelerden davalı taşıyıcının sorumlu olacağını ileri sürerek; 9.353,28 TL alacağın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, akdi ilişkinin kabullerinde olduğunu, ancak müvekkilinin yükümlülüğünde bulunan uluslararası taşımanın gerçekleşmesinin kendisinden kaynaklanan hiçbir ihmal ve kusura bağlı olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; CMR m.14 anlamında taşımanın imkansız hale geldiği, yine CMR 14/1 hükmü icabına göre taşıyıcı davalının yük üzerinde tasarruf etme hakkı bulunan davacıdan 22/11/2010 tarihli yazışma örneği içerisinde "malzemelerin en kısa zamanda ... Gümrüğü"ne gelmesi" yönünde talimat aldığı ve talimat icabının yerine getirildiği, bu suretle taşıyıcı davalının taşıma sözleşmesinden doğan sorumluluktan kurtulduğu gerekçesiyle; davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 0,90 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 14.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.