Davacı, prim borcu bulunmadığının tespiti ile resen işyeri tescili işleminin iptaline  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin   kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.   
Dava; davacı şirketin,  dava konusu işle ilgili olarak kurum tarafından yapılan re’sen iş yeri tescili  işleminin iptali ile prim borcu  bulunmadığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece; Kurumca yapılan re’sen  işyeri tescili işleminin iptali ile davacı şirketin bu tescil işlemi nedeni ile prim borcu bulunmadığının tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden, davacı şirketin  İller Bankası Genel Müdürlüğünce yapılan ihale sonucu;  Adana İli Karayusuflu Kasabası harita alım işini aldığı, işin 22.12.1997-16.04.1998  tarihleri arasında bitirildiği, SSK. müfettişlerince yapılan denetim sonucu tutulan rapor ile davacı şirkete yapılan tebligata rağmen istenilen belgelerin getirilmediği ve  ihale konusu işi bir başka iş yerinde yaptığını gösterir  delil bulunmadığı gerekçesi ile iş yerinin re’sen tescilinin yapılması ve  1997 yılı aralık ayı ile 1998 yılı ocak, şubat, mart ve nisan  aylarına ait prim ve gecikme zamlarının  tahsili gerektiğinin tespit edilmesi sonucu Kurum tarafından re’sen iş yeri tescil edildiği ve 122,84 YTL asıl ve 1.189,05 YTL  gecikme zammı tahakkuk ettirildiği bu işlemin davacıya  29.11.2005 tarihinde tebliğ edildiği. anlaşılmaktadır.
506 Sayılı Yasa’nın (4958 Sayılı Yasa’nın 37.maddesi ile değişik) 79. maddesinin 13. fıkrası ve 5510 sayılı yasa’nın (5754 sayılı yasa’nın50 maddesi ile değişik) 86/c-7 fıkrası   uyarınca; işverenin tebliğ edilen prim borcuna karşı tebliğ tarihinden itibaren 1 ay içinde ilgili kurum ünitesine itiraz edilebileceği, itirazın reddi halinde, işverenin kararın tebliği tarihinden itibaren bir ay içerisinde yetkili  mahkemeye başvurabileceği hükmü öngörülmüştür.
Somut olayda, prim borcunun davacıya 29.11.2005 tarihinde tebliğ edildiği işverenin kurum ünitesine itiraz  etmeksizin 28.12.2005 tarihinde dava açtığı, dosyadaki  bilgi ve belgelerden açıkça anlaşılmaktadır. Başka bir anlatımla davacının yukarıda sözü geçen maddede öngörülen prosedüre uymadığı, giderek kurum ünitesine itiraz etmeksizin doğrudan mahkemeye başvurduğu, açık-seçiktir. Hal böyle olunca özellikle kurum ünitesi itiraz komisyonu kararının iptaline yönelik bir davanın açılmadığı ortadadır.
Öte yandan, bu tür uyuşmazlıkların iş mahkemesinde çözümlenmesi için  506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununun 79.  ve  5510 Sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunun 86  maddesinin öngördüğü prosedürün işletilmesinden sonra süresinde dava  açılması gerekmektedir.
Yapılacak iş; bu dava, prim borcunun davacıya tebliğinden itibaren, kurum ünitesine yapılacak itiraz süresinde açılmış olduğundan, dava dilekçesinin  Kurum ünitesine yapılan itiraz dilekçesi kabul edilerek, dilekçenin Kurum ünitesine gönderilmesi ve bu itirazın sonucu bekletici mes’ele yapılarak sonucuna göre karar verilmelidir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm  kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, 19.01.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.