Dava,davacının iş kazası sonucu uğradığı sürekli iş göremezlik nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. 
Zararlandırıcı olaya maruz kalan davacı işçi, olay günü davalıya ait otomobil parça üretim işyerinde, C 52 presinde meydana gelen arızanın giderilmesi işinde çalışırken pres başlığının inmesi sonunda sol elinin bilekten kesilmesi şeklinde oluşan iş kazası sonucu %41.2 oranında meslekte kazanma gücünü yitirmiştir.
İnsan yaşamının kutsallığı  çevresinde işveren, işyerinde işçilerin sağlığını ve iş güvenliğini sağlamak için gerekli olanı yapmak ve bu husustaki şartları sağlamak ve araçları noksansız bulundurmakla yükümlü olduğu İş Kanununun 77.maddesinin açık buyruğudur.
Hükme esas alınan 05.05.2007 ve 25.07.2007  günlü bilirkişi raporlarında; davacı işçinin %70,davalı işverenin ise %30 oranında kusurlu oldukları   belirtilmiş ise de  bilirkişilerin, İş Kanununun 77. Maddesinin öngördüğü koşulları gözönünde tutarak ve özellikle işyerinin niteliğine göre, işyerinde uygulanması gereken işçi sağlığı ve işgüvenliği tüzüğünün ilgili maddelerini incelemek suretiyle, işverenin, işyerinde alması gerekli önlemlerin neler olduğu, hangi önlemleri aldığı, hangi önlemleri almadığı, alınan önlemlere işçinin uyup uymadığı gibi hususlar ayrıntılı bir biçimde incelemek suretiyle kusurun aidiyeti ve oranı hiç bir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek biçimde, saptamadığı anlaşılmaktadır. Gerçekten,işveren işyerinde iş ve işci sağlığına ilişkin tüm güvenlik önlemlerini almak ve bu çerçevede en son teknolojiye uygun makine kullanma borcu altındadır. Somut olayda işçinin iş kazasına uğradığı makinanın çağdaş teknolojiye uygun yapıda olmadığı 25.07.2007 günlü 2. bilirkişi raporunda da açıklandığı üzere söz konusu presin çift el kumanda sistemi ile çalıştırılmadığı anlaşılmaktadır. Bu halde işverenin BK.332/1 ve özellikle İş Yasasının 77. md. çerçevesinde kendisine düşen borcu yerine getirmediğinden meydana gelen iş kazasında birinci derecede sorumlu olacağı açıktır. Bu yön Dairemizce incelenen emsal olaylardaki bilirkişi raporları ile de doğrulanmaktadır Hal böyle olunca, kusur raporunun, İş Kanununun 77. Maddesinin öngördüğü koşulları içerdiği giderek hükme dayanak alınacak nitelikte olduğu söylenemez.Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 2004/21-365 Esas, 2004/369 Karar sayılı kararı da aynı yöndedir.
Mahkemece yapılacak iş; işçi sağlığı ve iş güvenliği konularında uzman ihtisas sahibi 3 kişilik başka bir bilirkişi heyetine konuyu yeniden yukarıda açıklandığı biçimde inceletmek, verilen rapor dosyadaki bilgi ve belgelerle birlikte değerlendirilerek  sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın ve özellikle, inandırıcı güç ve nitelikte olmayan. 77. Maddenin öngördüğü koşulları içermeyen kusur raporunu hükme dayanak almak suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, tarafların   temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek  halinde temyiz edenlere iadesine,   19.01.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.