213 sayılı yasaya muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/14691 Esas 2020/1741 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı yasaya muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen diğer temyiz taleplerinin reddine, ancak;
Suç tarihi itibarıyla sanığın adli sicil kaydında sadece hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin ilam mevcut olup, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.02.2008 gün ve 346-25 sayılı kararında vurgulandığı üzere, kurulan mahkûmiyet hükmünün hukuki bir sonuç doğurmamasını ifade eden ve doğurduğu sonuçlar itibarıyla karma bir özelliğe sahip bulunan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumu, davayı sonuçlandıran ve uyuşmazlığı çözen bir hüküm niteliğinde olmadığı, dolayısıyla suç tarihi itibarıyla sanığın adli sicil kaydında kasten işlediği suçtan dolayı kesinleşmiş mahkûmiyet hükmü bulunmadığı, 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesinin 8. fıkrasına eklenen 2. cümle hükmünün, adli sicil kaydında yer alan ilama ilişkin suç tarihinden sonra yürürlüğe girdiği gözetilmeden, 5237 sayılı TCK"nin 51. maddesi uyarınca cezası ertelenen ve hüküm tarihi itibariyle engel adli sicil kaydı bulunmayan sanık hakkında Kanun"un aradığı objektif ve subjektif şartlar karar yerinde tartışılmadan " daha önce hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı bulunduğundan" şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle 5271 sayılı CMK"nin 231. madde uyarınca hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilerek bozma ilamının gereğinin yerine getirilmemesi, yasaya aykırı,
Kabule göre de;
a) 5237 sayılı TCK"nin 51/7. maddesinde "hükümlünün deneme süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere hakimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin" belirtilmesi karşısında; mahkemece “denetim şartlarına uyulmadığı taktirde cezanın aynen infazına” denilerek infazı kısıtlayacak şekilde hüküm tesisi,
b) Mahkûm olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasında yazılı hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi yasaya aykırı,
c) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.