Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/19738 Esas 2015/23661 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/19738
Karar No: 2015/23661
Karar Tarihi: 22.12.2015

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/19738 Esas 2015/23661 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bursa 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen dava, hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarına ilişkindir. Sanığın kovuşturma aşamasında verilen hükmün, sanığa doğru adrese yapılmadan yapılan tebligatın geçersiz olması nedeniyle hukuken geçerli olmadığı ve eski hale getirme talebinin Yargıtay'ın ilgili Ceza Dairesine ait olduğu belirtilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin bazı bölümlerinin iptaline karar verdiği 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi hakkında bilgi verilerek, hak yoksunluklarının infaz aşamasında da gözetilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Temyiz itirazları reddedilerek, hükümlerin istem gibi onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak; 5271 sayılı CMK'nın 42. maddesi, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı gösterilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2014/19738 E. , 2015/23661 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 6 - 2013/237972
MAHKEMESİ : Bursa 2. Asliye Ceza Mahkemesi
NUMARASI : 2012/835 (E) ve 2013/248 (K)
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5271 sayılı CMK"nın 42. maddesi uyarınca eski hale getirme isteğini inceleme yetkisi, Yargıtay"ın ilgili Ceza Dairesine ait olup, bu konuda mahkemece verilen 05/06/2013 tarihli ek kararın hukuki geçerlilikten yoksun olduğu ve sanığın yokluğunda verilen 04/04/2013 tarihli hükmün sanığa 29/04/2013 tarihinde 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre tebliğ edildiği, sanığın kovuşturma aşamasında bildirdiği “Yunuseli Mh. 644 Sk. No:19 Osmangazi/Bursa” adresine tebligat yapılmadan, doğrudan adres kayıt bildirme sistemindeki adresinde yapılan tebliğin geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın 05/06/2013 tarihli temyiz isteminin öğrenme tarihi itibariyle süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 22/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.