MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vek. Av.... ile davalı vek. Av. ..."nın gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-KARAR-

Davacı vekili, davalı tarafından yürütülen icra takibi sırasında takip borçlusu ..."ın müvekkili banka ... Şubesi nezdindeki hak ve alacaklarının haczinin ihbarname ile talep edildiğini, ihbarın tebliğ tarihinde borçlunun hesabında (32.75) TL alacağı bulunarak bu durumun 14.08.2008 tarihli yazı ile icra müdürlüğüne bildirildiğini, daha sonra İcra Müdürlüğünün 29.01.2009 tarihli yazısı ile bloke edilmiş meblağ var ise celbine karar verilmesi üzerine bu yazıya 04.02.2009 tarihli yazı ile cevap verilerek borçlu hesabında bulunan meblağdan masraf kesilerek yazıda bildirilen hesaba EFT ile gönderildiğini, ancak müvekkili nezdindeki hesapta haciz konulduğunda 32.75 TL olmasına karşın, hataen 29.01.2009 tarihinde hesaba haciz konulduktan sonraki tutar da dahil edilerek hacizli olmayan miktarın da EFT ile gönderilmiş olduğunun anlaşıldığını, ancak gönderilen bu meblağın, dosya numarası bulunmadığı için İcra Müdürlüğünce iade edildiğini devamında da İcra Müdürlüğünün 09.06.2009 tarihli yazısıyla bankaya iade edilen 39.855,00 TL nın celbi ve borçlu hesaplarında para bulunması halinde bakiyenin de dosya borcu için haczedilmesine devam edilmesinin istenildiğini, icra müdürlüğünün 09.06.2009 tarihli kararının yasa ve usule aykırı olması nedeniyle ... 7. İcra Hukuk Mahkemesinin 2009/1223 Esas sayılı dosyasından şikâyet edildiğini, ancak şikâyetin reddedilmesi üzerine temyiz edilmekle Yargıtay"da olduğunu, İcra Müdürlüğünün bu defa 18.08.2010 tarihli müzekkeresi ile 39.855,00 TL"nin gönderilmesini talep ettiğini, icra haciz bildirisinden sonra gelen ve hacizli olmayan paranın müvekkili zimmetinde sayılarak paranın gönderilmesinin istenildiğini, halbuki müvekkilinin böyle bir borcu bulunmadığından, dava konusu meblağın müvekkilinden talep edilmesinin mümkün olmadığını, bu sebeple 18.08.2010 tarihli yazıyla şube tarafından hataen icra müdürlüğüne gönderilen meblağın, tekrar bankadan geri istenilmesinin hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek müvekkilinin davalıya borçlu bulunmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı tarafın 14.08.2008 tarihinde hesapta 32.75 TL bulunduğunu belirtmiş ise de 29.01.2009 tarihli haciz yazısına verilen 04.02.2009 tarihli cevapta borçlu ... hesabında bulunan 39.856.75 TL"nin gönderildiğini belirterek hem itirazından vazgeçip ve hem de borçlunun hesabındaki paraya haciz koyarak 30.01.2009 tarihinde hacizli parayı gönderdiğini, ancak dosya numarası olmadığından paranın iade edildiğini, daha sonra doğru bilgilerle tekrar gönderilmesi gerekirken 19.02.2009 tarihinde bankanın kendi kusuru ve ihmali ile hesaptaki paranın ... tarafından çekildiğini, dolayısıyla öne sürülen iddianın müvekkili açısından bağlayıcı olmadığını, alacağın varlığı kabul edildikten sonra artık dava ikamesinin mümkün olmadığını, davacının bunları ileri sürerek ... aleyhine sebepsiz zenginleşme davası açması gerekirken, müvekkiline karşı borcunun olmadığını ileri sürmesinin olanaklı olmadığını, yerleşik Yargıtay içtihatlarının da bu yönde olduğunu, davacının 29.01.2009 tarihli haciz yazısına itiraz etmediği gibi 30.01.2009 tarihinde parayı göndererek şikâyet haklarını ortadan kaldırdığını ve borçlu hesabında 39.855.75 TL olduğunu ikrar ettiklerini, dosyaya paranın gelmemesi üzerine yapılan yazışmalar sonunda 18.03.2009 tarihli yazıda kendi kusur ve ihmalleri ile parayı iade ettiklerini bildirdiklerini, hesaba haciz konulduğunu ve bankanın kusur ve ihmalinin sabit olduğunu ileri sürerek haksız ve mesnetsiz davanın reddine, %40 tazminata karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve benimsenen kök ve ek raporlara göre; davacı bankanın icra dosyasına olan borcu ile ilgili olarak 07.08.2008 tarihinde adı geçen kişi hesabında mevcut 32.75 TL. olması ve bu tutarın da 17.06.2009 tarihli yazı ekindeki dekontla ödenmiş olduğu dikkate alındığında, davacı bankanın davalıya bir borcu bulunmadığı sonucuna varıldığı, İİK"nın.89. maddesine göre, birinci haciz ihbarnamesinin tebliği ve davacının İİK.89.maddeye göre birinci haciz ihbarnamesine itirazı anında, üçüncü şahıs davacının nezdindeki hesapta, borçlunun haczi kabil alacağının 32.75 TL. olduğu, bu meblağın aynı zamanda, üçüncü şahıs konumundaki davacı bankanın, İİK"nın 89.maddesi anlamında zimmetinde sayılan ve icra dosyasına ödemek zorunda olduğu miktarı oluşturduğu, bu andan sonra, gelecekte, davacı üçüncü şahıs nezdindeki hesaba girebilecek; (üçüncü kişi ile borçlu arasında süregelen bir alacak var olmamakla) miktarı belirsiz, ümit ve ihtimale dayalı olan meblağların İİK"nın.89.maddesine göre yapılan haciz bildiriminin kapsamı dışında olduğu ve icra müdürlüğünün haciz yazısı itibarıyla hesapta haciz yazısına konu miktarın da bulunmadığı gerekçesiyle üçüncü kişi davacı bankanın, takip borçlusu ... yönünden icra takip dosyasında takip alacaklısı davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, vekili Yargıtay duruşmasında hazır bulunan davacı yararına takdir edilen 1.100,00 TL. duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 29.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.