Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/13530 Esas 2020/1739 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/13530
Karar No: 2020/1739
Karar Tarihi: 25.02.2020

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/13530 Esas 2020/1739 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, Vergi Usul Kanununa Muhalefet suçundan asliye ceza mahkemesinde yargılanmış ve mahkumiyet hükmü verilmiştir. Sanıkların suç tarihi itibarıyla adli sicil kayıtlarında sadece hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin ilamlar mevcuttur. Ancak, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumu hukuki bir sonuç doğurmamaktadır ve bu nedenle suç tarihinde sanıkların adli sicil kaydında kesinleşmiş mahkûmiyet hükümleri bulunmamaktadır. Sanıkların cezaları, 5237 sayılı TCK'nin 51. maddesi uyarınca ertelenmiştir. Ancak, 5271 sayılı CMK'nin 231. maddesinin 8. fıkrasına eklenen 2. cümle hükmü, adli sicil kaydında yer alan ilamlara ilişkin suç tarihinden sonra yürürlüğe girdiği göz önüne alınmadan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi yasaya aykırıdır. Bu nedenle, hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- Vergi Usul Kanunu
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 51. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun

11. Ceza Dairesi 2017/13530 E. , 2020/1739 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık ... müdafii, sanık ... ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen diğer temyiz taleplerinin reddine, ancak;
Suç tarihi itibarıyla sanıkların adli sicil kaydında sadece hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin ilamlar mevcut olup, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.02.2008 gün ve 346-25 sayılı kararında vurgulandığı üzere, kurulan mahkûmiyet hükmünün hukuki bir sonuç doğurmamasını ifade eden ve doğurduğu sonuçlar itibarıyla karma bir özelliğe sahip bulunan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumu, davayı sonuçlandıran ve uyuşmazlığı çözen bir hüküm niteliğinde olmadığı, dolayısıyla suç tarihi itibarıyla sanıkların adli sicil kaydında kasten işlediği suçtan dolayı kesinleşmiş mahkûmiyet hükümlerinin bulunmadığı, 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesinin 8. fıkrasına eklenen 2. cümle hükmünün, adli sicil kaydında yer alan ilamlara ilişkin suç tarihinden sonra yürürlüğe girdiği gözetilmeden ve sanıklar hakkında yeniden suç işlemeyeceği kanaati ile cezaları 5237 sayılı TCK"nin 51. maddesi uyarınca ertelenmesine rağmen, "yeniden suç işlemeyeceği konusunda kanaate varılmadığı" gerekçesiyle 5271 sayılı CMK 231. madde uyarınca hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilerek hükümlerde çelişki oluşturulması, yasaya aykırı
Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..., sanık ... müdafii ve katılan vekilinin temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.