Taksirle yaralama - kasten yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9947 Esas 2021/1891 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9947
Karar No: 2021/1891
Karar Tarihi: 23.02.2021

Taksirle yaralama - kasten yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9947 Esas 2021/1891 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, taksirle yaralama suçu ve kasten yaralama suçu nedeniyle sanık hakkında TCK'nın ilgili maddeleri gereğince ceza verdi. Ayrıca, diğer bir katılan sanık için verilen hükümün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar, temyiz edildi. Ancak, bu tür kararlar için itiraz yoluna gidilmesi gerektiği belirtildi ve dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na TEVDİİNE gönderildi. Katılan-sanık ile ilgili verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebi de incelendi ve sanığın kusurlu olduğu kabul edilerek cezasının adaletsiz olmadığına karar verildi ve hüküm ONANDI.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4 maddeleri (Taksirle yaralama suçu)
- TCK'nın 86/1, 62/1, 53/1 ve CMK'nın 231/5 maddeleri (Kasten yaralama suçu)
- CMK'nın 231/12 ve 264/2 maddeleri (Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı itiraz yolu)

12. Ceza Dairesi 2019/9947 E. , 2021/1891 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suçlar : Taksirle yaralama, kasten yaralama
Hüküm : 1-Sanık ... hakkında TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
2-Sanık ... hakkında TCK’nın 86/1, 62/1, 53/1. ve CMK’nın 231/5. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan katılan-sanık ...’in mahkumiyetine ilişkin hüküm ile katılan sanık ... hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar katılan-sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
(I)Katılan-Sanık ... hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna tabi bulunduğu, aynı Kanunun 264. maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda mercide yanılmanın başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağı, mahkemece verilen kararın temyize değil, itiraza tabi olduğu nazara alınarak,katılan sanığın 23/05/2016 havale tarihli katılan sanık ... hakkında verilen karara yönelik temyiz isteminin, itiraz mahiyetinde olduğu değerlendirilerek CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca dosyanın merciine gönderilmesi gerektiği, bu aşamada dairemizce incelenecek bir hüküm bulunmadığı anlaşılarak dosyanın isteme uygun olarak incelenmeksizin mahalline iadesinin temini için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE;
(II)Katılan-Sanık ... hakkında verilen mahkumiyeti hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesine gelince;
Katılan-sanık ...’in başkasının arazisindeki arı kovanlarının yanında duran 5 adet arı kovanı bulunduğu, suç tarihi itibariyle arıcılık belgesi bulunmayan sanığın arı kovanlarının yanına geldiğinde kovanlara 50 metre mesafedeki arazide piknik yapmakta olan katılanları gördüğü, koruyucu kıyafetlerini giyip arıların oğul verip bir ağaca yapıştığını gördüğünde arıları kovana almak için kovanları açıp indirmeye çalıştığı, bu sırada dağılan arıların topluca katılanların bulunduğu yere gelerek kendilerine saldırdığı ve 8 katılanı vücutlarının birçok yerinden sokarak basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladığı, sanığın katılanları gördüğü halde kendilerini uyarmadan oğul veren arıları kovana indirirken objektif olarak arıların dağılıp katılanlara zarar verebileceğini öngörebilecek durumda olmasına rağmen dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırı eylemi nedeniyle kusurlu olduğunun kabul ve tespit edildiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın, cezanın adaletsiz olduğuna ertelenmediğine, açıklanmasının geri bırakılmadığına yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 23/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.