Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2013/18241 Esas 2014/2135 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : KDZ.Ereğli 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 17/02/2012
NUMARASI : 2010/301-2012/93

Taraflar arasındaki menfi tespit-istirdat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili; taraflar arasındaki ticari ilişki kapsamında davalıdan satın alınacak mallara karşılık her biri 20.000,00 TL tutarlı olmak üzere toplam 40.000,00 TL miktarında iki adet çekin keşide olunarak davalıya verilmiş ise de mal teslimi gerçekleşmediği gibi cari hesap dökümünden anlaşılacağı üzere 10.466,01 TL tutarında bakiye alacağın da, ödenmediğini belirterek iki adet çek nedeniyle müvekkilinin davalıya borçlu olmadığının tespitiyle, %40 oranında tazminatın ve 10.466,01 TL alacak tutarının reeskont faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, ticari ilişki sürecinde davacıya teslim edilmeyen mal bulunmadığı gibi, davaya konu iki adet çekin kur farkı alacağı nedeniyle müvekkiline verildiği ve bedelinin ödenmediğini bildirerek davanın reddini savunmuştur.
Yargılama sürerken davaya konu çeklerin davalı yanca davadışı üçüncü şahsa ciro edilmesi üzerine müvekkilince bu şahsa bedellerinin ödendiğinden bahisle iki adet çek bedelinin reeskont faiziyle birlikte davalıdan istirdatına karar verilmesi davacı vekilince talep edilmiştir.
Mahkemece; somut olay bakamından davaya konu çeklerin davacı yanca davalıya tevdi edilmesinin mal tesliminin gerçekleştiğine karine oluşturduğu ve davacı yanın usulüne uygun delilerle çekler karşılığında mal teslim olunmadığını ve bakiye alacağı bulunduğunu kanıtlayamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Somut olayda davalı taraf uyuşmazlığa konu edilen toplam 40.000,00 TL tutarlı çekin ticari ilişki kapsamında oluşan kur farkı alacağına karşılık verildiğini bildirmekle ispat yükünü üzerine almıştır. Bu durum karşısında davalı tarafın kur farkı alacağının varlığına yönelik delillerin dosyaya ibrazı sağlanarak varılacak uygun sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken ispat yükünün tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm tesisinde isabet görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm davacı yararına BOZULMASINA, bozma biçimine göre davacı vekilinin öteki temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 29.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.