Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 73/4. ve CMK"nın 223/8. maddesi gereğince düşme

Taksirle yaralama suçundan sanıklar hakkındaki davanın şikayetten vazgeçme nedeniyle düşürülmesine ilişkin hüküm mağdur zorunlu müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklardan ...’a ait eczanede kalfa olarak çalışan diğer sanık ...’ın mağdur ...’ın 2009 doğumlu kızı ... adına yazılan reçetedeki ilaç yerine yanlışlıkla başka bir ilaç vermesi sonucu mağdur küçüğün basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaralandığı olayda, mağdurun babası olan ...’in 05.05.2016 tarihli karar duruşmasında sanıklardan şikayetçi olmadığını beyan ettiği, mağdurun annesi olan ...’in ise şikayet konusunda beyanının tespit edilmediği, Türk Medeni Kanununa göre velayet hakkı anne ve babaya ait olup, bu hakkın birlikte kullanılabilmesi karşısında, yalnızca mağdurenin babası olan ...’in şikayetten vazgeçmesinin yeterli olmadığı, bu hususta velayet hakkına sahip olan mağdurun annesi ...’in de beyanı tespit edildikten sonra sanıkların hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, mağdurun zorunlu müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 23/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.