MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi

Yukarıda tarihi, konusu ve tarafları gösterilen hükmün; onanmasına dair Dairemizin 19.09.2013 gün ve 7847-21420 sayılı ilamıyla ilgili karar düzeltme isteminde bulunulmakla, evrak okundu, gereği düşünüldü;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe girmiş ise de, bu Kanuna 6217 sayılı Kanunla ilave edilen geçici 3. maddenin (1.) bendinde, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihine kadar, 1086 sayılı Kanunun kanun yollarına ilişkin hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı hükme bağlandığından, karar düzeltme talebinin incelenmesi gerekmiştir.
Temyiz ilamında bildirilen gerektirici sebeplere, özellikle taraflar arasında anlaşmalı boşanma için düzenlenen 01.02.2013 tarihli protokolün mahkemece tasdik edildiğine ve protokolün 12. maddesinin ifasının mümkün olmaması halinde tazminat olarak her zaman istenebileceğinin anlaşılmasına göre, Hukuk Usul Muhakemeleri Kanununun 440.maddesinde sayılan sebeplerden hiçbirine uygun olmayan karar düzeltme isteğinin REDDİNE, aynı kanunun 442/3. maddesi gereğince; bu maddede gösterilen para cezasının miktarı 5252 sayılı Kanunun 4. maddesiyle artırıldığından ve aynı yasanın 7. maddesiyle de; ceza, idari para cezasına dönüştürüldüğünden, 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 17. maddesinin 7. fıkrasıyla da, idari para cezaları her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yıl uygulanan miktarın o yıl için belirlenmiş olan yeniden değerleme oranında artırılarak uygulanacağı öngörülmüş olmakla, bu yolla hesaplanan 219.00 TL. idari para cezasının ve Harçlar Kanunu uyarınca alınması gereken 52.40 TL. ilam harcının karar düzeltme talebinde bulunana yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna sonucunda oybirliğiyle, gerekçesinde oyçokluğuyla karar verildi.10.02.2014(Pzt.)
(Muhalif)

52.40 TL. İlam H.
50.45 TL. Peşin H.
01.95 TL. Kalan H.
KARŞI OY YAZISI
Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 440"ncı maddesinde sayılan karar düzeltme sebepleri mevcut değildir. Protokol mahkemece tasdik edilmiş ve geçerlilik kazandırılmıştır. Protokolün (12.) maddesinde yer alan hüküm, tasarrufi bir işlem değil, borçlandırıcı işlem niteliğindedir. Bunun ifasının mümkün olup olmadığı, bu hususta açılmış bir davada değerlendirilebilir. Şimdiden bu hususta bir değerlendirme yapılması doğru olmaz. Bu sebeple sayın çoğunluğun karar düzeltme talebinin reddine katılmakla birlikte, yazdığı gerekçeye iştirak etmiyorum.