12. Ceza Dairesi 2019/9805 E. , 2021/1888 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 51/1-3-6-7-8, 53/1-a,b,d-2-3, 53/6. maddeleri gereği mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılanlar vekili ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında, suç tarihi olarak 15/07/2011 yerine 03/10/2011 ibaresinin yazılması, mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışı olarak kabul edilmiştir.
Katılanların yaralanmalara ilişkin kati rapor alınmamışsa da, yaralanmaların niteliğinin sevk maddesini değiştirmeyeceği, suçun işleniş şekli, meydana gelen zararın ağırlığı, maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırı, hak ve nesafet kuralları gözetildiğinde mahkemece ölçülü şekilde ceza tayini yapıldığı ve kati raporun sonuca etkili olmayacağı anlaşılmakla tebliğnamede bu hususta bozma öneren 1 numaralı görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin kusur durumuna ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine, katılanlar vekilinin ceza miktarına ve lehe hükümlerin uygulanmaması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine ancak;
Sanık idaresindeki kamyonetle, gece vakti, meskun mahalde, iki yönlü, aydınlatmanın bulunmadığı, asfalt kaplama köy yolunda sol şeritte seyrederken, üç yönlü kontrolsüz kavşağa geldiğinde, kamyonetinin sol ön far kısmıyla, tali yoldan sağa doğru dönüş yapmakta olan katılan ... idaresindeki motosikletin ön kısmına çarpmasıyla, sanığın şerit ihlalinde bulunarak, asli kusuruyla, geçici adli muayene raporlarına göre iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilemez şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
Taksirli suçlarda TCK"nın 53/1-2-3. maddelerinde düzenlenen hak yoksunluklarının sanık hakkında uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 7.maddesinin hükümden çıkartılmak suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.