Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/4417 Esas 2021/6879 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/4417
Karar No: 2021/6879

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/4417 Esas 2021/6879 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen 2021/4417 E. ve 2021/6879 K. numaralı boşanma davası kararı taraflarca temyiz edilmiştir. Mahkeme kararı, davalı erkeğin tüm, davacı kadının ise belirli temyiz itirazlarına karşı oluşturulmuştur. Kararda, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya neden olan olaylardaki kusur dereceleri, para değerleri ve kişilik haklarına yapılan saldırılar gibi faktörler göz önünde bulundurularak davacı kadının maddi ve manevi tazminat talebi kısmen kabul edilmiştir. Ancak, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddelerindeki hükümler de dikkate alınarak daha uygun miktarda tazminat takdir edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, bölge adliye mahkemesi kararı kaldırılmış ve ilk derece mahkemesi kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri, TMK m. 174/1 ve 174/2 olarak belirtilmiştir.

2. Hukuk Dairesi 2021/4417 E. , 2021/6879 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm taraflarca temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin tüm, davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 292.10 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 06.10.2021 (Çar.)