Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/20426 Esas 2015/23602 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/20426
Karar No: 2015/23602
Karar Tarihi: 21.12.2015

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/20426 Esas 2015/23602 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkûmiyet kararını incelemiş ve avukat ile sanık arasında bir müdafi ilişkisinin olmadığı için tebliğin geçersiz olduğunu tespit etmiştir. Yapılan incelemede UYAP'ta kayıtlı olan güvenli elektronik imzalı belgenin kabul edileceği belirtilmiş ve tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK'nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Ancak, sanığın jammer cihazı kullanarak hırsızlık teşebbüsünde bulunduğu suçun işlendiği tarih itibariyle TCK'nın 142/1-b maddesi uyarınca hüküm kurulması gerekirken, aynı kanunun 142/2-d maddesi uyarınca hüküm kurulmuştur. Bu nedenle, mahkeme kararı BOZULMASINA karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri Detayları:
- 5271 sayılı CMK'nın 38/A-5 maddesi: Elektronik imzalı belgenin elle atılan imzalı belgeyle çelişmesi halinde UYAP'ta kayıtlı olan güvenli elektronik imzalı belge geçerli kabul edileceği belirtilir.
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi: Bu madde, bazı suçların işlenmesi durumunda kişinin hak yoksunluğuna uğramasını öngörür.
- 5237 sayılı TCK'nın 58

2. Ceza Dairesi 2014/20426 E. , 2015/23602 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2013/148494
MAHKEMESİ : Bakırköy 19. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24/12/2012
NUMARASI : 2011/364 (E) ve 2012/1346 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen kararın Avukat D..A..’a 07.02.2013 tarihinde tebliğ edildiği ancak adı geçen avukatla sanık arasında yargılama aşamasında müdafilik ilişkisi bulunmadığından tebliğin geçersiz olduğu, bu husus fark edilerek gerekçeli kararın sanığa 15.03.2013 tarihinde tebliğ edildiği anlaşılmakla, sanık müdafii Avukat A..Ş..an 21.03.2013 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu belirlendiğinden tebliğnamedeki düşünceye katılınmamıştır.
Sanık hakkında 24.12.2012 tarihinde mahkûmiyet kararı verildiği, gerekçeli karar ve kısa kararın UYAP"ta kayıtlı olan şekli ile fiziki kısa karar arasında UYAP kesintisi nedeniyle farklılık oluştuğu görülerek bu hususta tutanak düzenlenip re’sen yeni bir celse açıldığı ve 21.03.2013 tarihli ek karar verildiği anlaşılmakla, 21.03.2013 tarihli ek kararın yok hükmünde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK"nın 38/A-5 maddesine göre elektronik imzalı belgenin elle atılan imzalı belgeyle çelişmesi halinde UYAP’ta kayıtlı olan güvenli elektronik imzalı belge geçerli kabul edileceği, UYAP"ta kayıtlı elektronik imzalı 24/12/2012 tarihli kısa karar ile gerekçeli kararda tekerrür hükümlerinin uygulanmasına yer verilmediği belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın jammer tabir edilen sinyal kesici cihaz ile aracın kilitlenmesini engelleyerek aracın bagajından hırsızlığa teşebbüs etmesi biçimindeki eyleminin suçun işlendiği 08/06/2011 tarihi itibariyle 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanun"un 142/2-d. maddesi uyarınca hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 21/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.