Taraflar arasında görülen davada verilen 14/11/2012 tarih ve 2012/11-2012/206 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, 0-15 yaş arası çocuk giyimi ürünleriyle ilgili tekstil sektöründe faaliyette bulunan, gerek kendisine ait, gerekse lisans yoluyla kullanım hakkına sahip olduğu markaları taşıyan ürünleri sunduğu elliden fazla mağazası bulunan müvekkili şirketin 12.12.2010 tarihinde "" ibareli 25/1, 2, 3. sınıf malları içeren marka tescil başvurusunda bulunduğunu,kod numarası verilen başvurunun yayımlandığını, bunun üzerine davalı şirketin "" ibareli 25. sınıf ürünleri içeren "" ibareli 25. sınıf ürünleri içeren ) sayılı markalarına dayanarak başvurunun reddi istemiyle itirazda bulunduğunu, itirazın tarafından kabul edilerek müvekkili başvurusunun 25/1,3.sınıf ürünler bakımından reddedildiğini, bunun üzerine müvekkilinin ret kararının kaldırılması istemiyle itirazda bulunduğunu, itirazı inceleyen sayılı kararıyla müvekkili itirazının reddine karar verdiğini, kararın hukuka uygun bulunmadığını, "tyess" ibareli başvurunun redde mesnetibareli markalarla ortalama tüketicileri iltibasa düşürebilecek derecede bir benzerlik taşımadığını ve iltibas yaratmayacağını ileri sürerek, kararının iptaline ve başvurunun tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalıve şirket vekilleri, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, tescilli marka ile başvuru konusu işaret arasında iltibasa sebebiyet verebilecek derecede görsel, sescil ve anlamsal benzerlik bulunduğu, kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
.../...




-2-



Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 0,90 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 13.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.