MAHKEMESİ : ... İŞ MAHKEMESİ

Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin ücreti, fazla mesai ücreti ile resmi ve dini bayram ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş, Dairemizin 25.09.2014 gün ve 2012/ 29517 Esas, 2014/ 28069 Karar sayılı kararı ile iki yönden bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, 2 nolu bent yönünden direnme kararı verilmiş, 3 nolu bent bakımından bozmaya uyulmuştur.
Direnme kararı ile bozmaya uyularak verilen karar süresi içinde taraflarca temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Dairemizin “Öncelikle mahkemece davacının çalıştığını iddia ettiği ... firmasına dava ihbar edilmeli, asıl işveren ... den adı geçen şirketin havaalanını işletmek üzere ihale ile iş alıp almadığı, davalı .... ile dava dışı firma arasındaki ilişkinin niteliği ve devir olgusunun varlığı belirlenmeli, eğer ihale ile hizmet alımı yapılmış ise davacıya ait sahsi sicil dosyası getirtilerek davacıya haklarının ödenip ödenmediği tespit edilmelidir. Davacının ilgili firmada çalıştığı ve adı geçen firmanın da ... nin alt işvereni olduğu ve devir olgusunun varlığı tespit edildiği takdirde şimdiki gibi karar verilmeli aksi halde ise söz konusu firmada çalışılan süre dışlanarak dava konusu istekler yeniden belirlenmelidir.Yazılı şekilde eksik inceleme ile karar verilmesi hatalıdır” gerekçesi ile verdiği bozma kararı usul ve yasaya uygun olup, dava dilekçesinde sözü edilen ve hesaplamaya konu edilen .... firmasında çalışan süreden de davalının sorumlu olup olamayacağının tespiti bakımından inceleme yapılmaksızın karar verilmesinin hatalı olduğu, direnmenin yerinde olmadığı anlaşıldığından, temyiz incelemesinin yapılmak üzere dosyanın 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca yetkili ve görevli Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na GÖNDERİLMESİNE, 02/04/2015 tarihinde oy birliği ile karar verildi.