Danıştay 7. Daire 2019/3371 Esas 2020/4678 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2019/3371
Karar No : 2020/4678

TEMYİZ EDENLER : 1- (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı (… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
2-(DAVACI) … Gıda ve İçecek Maddeleri İnşaat Dekarasyon Turizm Medikal Hayvancılık Ticaret Limited Şirketi
VEKİLLERİ :
1- Av. …
2- Av. …
3- Av….

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının taraflarca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirketin 2012 ilâ 2016 yıllarına ait defter ve belgelerinin incelenmesi neticesinde düzenlenen vergi tekniği ve inceleme raporlarında, ithal edilen alkollü içkilerde kullanılmak üzere alınan alkollü içki bandrollerinin özel tüketim vergisi ödemeden işletmeden çekildiğinin ve kaçak alkollü içki ticaretinde kullanıldığının tespit edildiğinden bahisle 2015 yılının Haziran dönemine ilişkin olarak re'sen tarh edilen özel tüketim vergisi ile tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen vergi ziyaı cezasının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, davacı hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda 174.177 adet bandrolün kayıp olduğunun tespit edildiği, bu hususun şirketin kanuni temsilcisi …'in 09/12/2015 tarihli beyanı, 23/02/2017 tarihli antrepo tespit tutanağı ve şirketin ortaklık yapısının değiştiği 08/07/2015 tarihinden sonraki satışları ile sabit olduğu, bu bakımdan 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'na ekli (III) sayılı listede yer alan gümrük tarife istatistik pozisyon numaralarına göre hesaplanarak yapılan tarhiyatın yerinde olduğu; ancak davacı tarafından 30.000 adet bandrolün ithalata aracılık yapan firmadan temin edilerek Tarım ve Orman Bakanlığı Tütün ve Alkol Dairesi Başkanlığına imha için sunulduğu yolundaki iddiasının verilen ara kararı üzerine ilgili Kurum tarafından teyit edildiği, teslim edilen bandroller için hesaplanacak özel tüketim vergisi ile vergi ziyaı cezasının yapılan tarhiyattan indirilmesinin gerektiği, buna göre, yapılan tarhiyatın, 30.000 adet bandrol üzerinden hesaplanan kısmının hukuka aykırı; 144.177 adet bandrol üzerinden hesaplanan kısmının ise hukuka uygun olduğu, vergi ziyaı cezasına tekerrür hükümlerinin uygulanması yönünden, davacı şirket adına 2013 yılının Ağustos dönemi için kesilen vergi ziyaı cezasına ilişkin ihbarnamenin 26/11/2013 tarihinde tebliğ edildiği, bu cezanın uzlaşma yoluna başvurularak 17/12/2013 tarihinde ödendiği, bu durumda 2014 takvim yılı başından itibaren beş (5) yıllık süre içerisinde dava konusu vergi ziyaı cezası kesildiğinden, tekerrür hükümlerinin uygulanmasında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle, dava konusu işlemin 144.177 adet bandrol için hesaplanan 4.913.769,25 TL tutarındaki özel tüketim vergisine ve bu tutar üzerinden tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen vergi ziyaı cezasına isabet eden kısmı yönünden davanın reddine; 30.000 adet bandrol için hesaplanan 978.311,25 TL tutarındaki özel tüketim vergisine ve bu tutar üzerinden tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen vergi ziyaı cezasına isabet eden kısmının ise iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurularına konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve taraflarca ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurularının reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI: Davalı idarece, vergi tekniği raporunda 174.177 adet bandrolün özel tüketim vergisi ödenmeden işletmeden çekildiğinin ve kaçak alkollü içki ticaretinde kullanıldığının tespiti üzerine tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı; davacı tarafından, özel tüketim vergisine konu yabancı içki bandrollerinin de devir sözleşmesi ile birlikte teslim edildiği, işletmeden çekildiği iddia edilen yabancı içki bandrollerinin devir öncesi işletmeden çekildiğine ilişkin somut tespitin bulunmadığı, yapılan tarhiyatın eksik incelemeye dayandığı, dava konusu özel tüketim vergisinin miktar olarak yanlış hesaplandığı ve döneminin hatalı olduğu ileri sürülmektedir.

TARAFLARIN SAVUNMALARI: Davacı tarafından, savunma verilmemiş; davalı idarece, istemin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'NUN DÜŞÜNCESİ :Temyiz istemlerinin reddi ile usûl ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, dosyanın tekemmül ettiği anlaşıldığından ikinci defa talep edilen yürütmenin durdurulması istemine ilişkin karar verilmesine gerek görülmeyerek, işin gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz istemlerinin reddine,
2… Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Hüküm altına alınan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL'den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, Dairece karara bağlanan harcın mahsubundan sonra, kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 17/11/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.