MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 158/1-f-son, 62, 52/2-4, 53/1-2-3 ve 58/6-7.maddeleri gereğince mahkumiyet

Sanığın nitelikli dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, internet sitesine satılık otomobil ilanı vererek katılanla telefonla iletişime geçtiği, yaptıkları anlaşma üzerine katılanın aracı satın almak amacıyla sanığın bildirdiği hesap numarasına 24.168,96 TL havale ettiği, sonrasında aracı teslim almak için sanığı telefonla aradığında, sanığın katılanı çeşitli bahanelerle oyaladığı ve son aramasından sonra sanığa bir daha ulaşamadığı anlaşılmakla; eylemin 5237 sayılı TCK"nın 158/1-f maddesinde düzenlenen bilişim sistemlerinin araç olarak kullanılması suretiyle nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Hükümden önce 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun"u ile Bazı Kanunlar"da Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri düzenlenmiş ve sanığın tekerrüre esas alınan İzmir 20. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2010/1186 esas, 2011/547 karar sayılı ilamına konu dolandırıcılık suçunun uzlaşma kapsamında bulunması ve sanığın başka da tekerrüre esas alınabilecek sabıkası bulunmadığının anlaşılması karşısında, öncelikle tekerrüre esas alınan ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; katılanın ve sanık müdafiinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 27/06/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.