Mahkemesi :İş Mahkemesi
No : 2018/35-2019/275

Davacı, SSK’lı çalışmalarıyla çakışan 24/07/1991-06/09/1991 ve 01/05/1992- 06/06/1995 tarihleri arası 3 yıl 2 ay 27 gün Bağ-Kur sigortalılığın tespitini, davalı işverene ait özel bina inşaatı işyerinde geçen ve bilahare müfettiş raporuna dayalı olarak geçersiz sayılan 01/01/2008-29/02/2008 tarihleri arası 60 günlük SSK’lı çalışmaların geçerliliğinin tespitini ve 30/04/2012 günlü tahsis başvurusuna dayalı olarak yaşlılık aylığı bağlanmasını istemiştir.
Mahkemece, bozmaya uyulduktan sonra davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı ve davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davanın yasal dayanaklarından olan 506 sayılı Kanunun 60 ve geçici 81’inci maddelerinde yaşlılık aylığından yararlanmak için; kural olarak maddede belirlenen yaşa ulaşmış olmak, belirli bir süre prim ödemek, işten ayrılmak ve talepte bulunmak koşulları öngörülmüştür.
Öte yandan, 6100 sayılı HMK"nın 297 ve 298.maddelerine göre yasanın aradığı anlamda oluşturulacak kararların hüküm fıkralarının açık, anlaşılır, çelişkisiz, uygulanabilir olmasının gerekliliği kadar; kararın gerekçesinin de, sonucu ile tam bir uyum içinde, o davaya konu maddi olguların mahkemece nasıl nitelendirildiğini, kurulan hükmün hangi nedenlere ve hukuksal düzenlemelere dayandırıldığını ortaya koyacak; kısaca, maddi olgular ile hüküm arasındaki mantıksal bağlantıyı gösterecek nitelikte olması gerekir.
Zira tarafların o dava yönünden, hukuk düzenince hangi nedenle haklı veya haksız görüldüklerini anlayıp değerlendirebilmeleri ve Yargıtay’ın hukuka uygunluk denetimini yapabilmesi için, ortada, usulüne uygun şekilde oluşturulmuş; hükmün hangi nedenle o içerik ve kapsamda verildiğini ayrıntılarıyla gösteren, ifadeleri özenle seçilmiş ve kuşkuya yer vermeyecek açıklıktaki bir gerekçe bölümünün ve buna uyumlu hüküm fıkralarının bulunması zorunludur.
Eldeki dosyada Mahkemece davacının 24/07/1991 ile 06/09/1991 tarihleri arasında ve 01/05/1992 ile 06/06/1995 tarihleri arasında hizmet akdine tabi sigortalılığı ile çakışmayan sürelerde 1479 Sayılı Kanun kapsamında sigortalı olduğunun, yaşlılık aylığı şartlarını taşımadığının kabulü ile yazıldığı şekilde sonuca gidilmiş ise de bu sonuca hükmün gerekçe bölümünde davacının yaşlılık aylığı için aranan koşulu gerçekten sağlayıp sağlamadığı hususu açıkça tartışılmaksızın varılmıştır. Bu itibarla, davacının SSK lı hizmet gün sayısından, Bağ-Kur sigortalılık süreleri ile çakışan SSK lı hizmet süreleri, askerlik süresi ile çakışan SSK lı hizmet süreleri ve Kurum denetmen raporu sonucuna göre iptal edilen SSK lı hizmet süreleri çıkartılarak bulunacak SSK lı toplam hizmet gün sayısı ile birlikte askerlik borçlanması gün sayısı ve prim borcunun bulunmadığı Bağ-Kur hizmet gün sayısı birlikte değerlendirilerek davacının yaşlılık aylığı için aranan koşulları sağlayıp sağlamadığı açıkça tespit edilmelidir.
Belirtilen açıklamalar ışığında Mahkemece yapılacak iş, hesap bilirkişisinden alınacak rapor ile yaşlılık aylığı koşulları yeniden değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmesinden ibarettir.
O halde, davacı tarafın bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Açıklanan nedenlerle temyiz edilen hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı Kurum vekilinin itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, 15/04/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.