Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 51/1-3-7-8, 53/6. maddeleri gereği mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin takdiri indirim ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine, katılan vekilinin iddianame ile hükmün çelişkili olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya içeriğine göre sanık idaresindeki otomobille, gece vakti, meskun mahalde, aydınlatmanın bulunduğu, iki yönlü, asfalt kaplama caddede seyrederken, aracının sol ön tampon ve çamurluk kısımlarıyla, önünde aynı istikamette seyreden katılan ... idaresindeki motosikletin arka kısmından çarpması şeklinde meydana gelen ve bir kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir, bir kişinin ise vücudunda kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde; TCK"nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle, aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, tamamen kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu iki kişinin yaralanmasına neden olan sanık hakkında, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca cezada orantılılık ilkesi gözetilerek alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması;
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin ve sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 23/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.