MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17.Hukuk Dairesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan istinaf incelemesi sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen kararın süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, plakası tespit edilemeyen bir aracın 22.04.2010 tarihinde yaya olan davacıya çarpıp kaçması şeklinde gerçekleşen trafik kazasında sigortalı araç sürücünün tam kusurlu olduğunu, meydana gelen kaza nedeniyle davacının geçici ve sürekli olacak şekilde iş-güçten kaldığını, maluliyeti sebebiyle bakıcıya ihtiyacı olduğunu, geçici ve süreli iş göremezlik zararının tazmini için açılan davanın kabulüne karar verildiğini, davalıya müracaat edilmiş ise de bakıcı gideri zararının karşılanmadığını beyanla, şimdilik 5.000,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, zamanaşımı def"inde bulunarak davalının bakıcı giderinden sorumlu olmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; iddia, savunma, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kabulü ile 82.239,60 TL"nin dava tarihi olan 25.01.2016 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; karara karşı davalı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17.Hukuk Dairesince, davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK"nın 353/1-b,1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiş; Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi, HMK"nın 371. maddesinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının ilk derece Mahkemesine, Dairemiz karar örneğinin ise Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda dökümü yazılı 4.212,78 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 04/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.