Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/5137 Esas 2021/6844 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/5137
Karar No: 2021/6844

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/5137 Esas 2021/6844 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 42. Hukuk Dairesi'nde görülen bir boşanma davasında, manevi tazminat miktarının yetersiz olduğu gerekçesiyle kararı temyiz etmek üzere başvuran davalı-karşı davacı kadının maddi tazminat talebi reddedildi. Ayrıca, manevi tazminat miktarının daha uygun bir şekilde takdir edilmesi gerektiği ve bu konuda hüküm kurulması doğru görülmediği için karar bozuldu. Kararı bozmaya sebep olan kanun maddeleri arasında Türk Medeni Kanunu'nun hakkaniyet ilkesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri yer alıyor.

2. Hukuk Dairesi 2021/5137 E. , 2021/6844 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 42. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından, nafakaların ve manevi tazminatın miktarı ile tefrik edilen maddi tazminat talebi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı-karşı davacı kadının "Boşanmanın ferisi niteliğinde olmayan maddi tazminat talebine " yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
İlk derece mahkemesince bu yöne ilişkin olarak verilen hüküm davalı -karşı davacı kadın tarafından istinaf edilmeyerek kesinleşmiştir. Bu nedenle davalı -karşı davacı kadının, istinaf edilmeyerek kesinleşen bu yöne ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı-karşı davacı kadının sair temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
b-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, paranın alım gücüne, kişilik haklarına, özellikle aile bütünlüğüne yapılan saldırının ağırlığına, manevi tazminat isteyenin boşanmaya yol açan olaylarda ağır ya da eşit kusurlu olmadığının anlaşılmasına nazaran davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile, Türk Borçlar Kanununun 50 ve 51. maddeleri nazara alınarak daha uygun miktarda manevi tazminat (TMK m. 174/2) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Davalı-karşı davacı kadının "Boşanmanın ferisi niteliğinde olmayan maddi tazminat talebine " yönelik temyiz dilekçesinin yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple REDDİNE, temyiz edilen bölge adliye mahkemesi hükmünün yukarıda (2/b) bendinde gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozmanın kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (2/a) bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.05.10.2021 (Salı)