Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2014/13893 Esas 2015/919 Karar Sayılı İlamı

6. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/13893
Karar No: 2015/919
Karar Tarihi: 29.01.2015

Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2014/13893 Esas 2015/919 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, kesinleşen icra takibi sebebiyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Taraflar arasında kiralananın Türk Borçlar Kanunu'nun genel hükümlerine mi yoksa ürün (hasılat) kirası hükümlerine mi tabi olduğu konusunda bir uyuşmazlık vardır. Mahkeme, takibe dayanak yapılan kira sözleşmesinin içeriğinde, kiralananın işletme hakkı ile birlikte kiralandığına ilişkin bir açıklama bulunmadığı ve işletme ruhsatının da davalı kiracı adına düzenlendiği için kira ilişkisinin hasılat (ürün) kirası hükümlerine tabi olamayacağına karar vermiştir. Ancak mahkemece ödeme emrinde borçluya 30 gün süre tanınması gerekirken 60 gün süre tanınmadığı için davanın reddine karar verilmesi doğru değildir. Kararın bozulması gerekmiş ve 6100 sayılı HMK'ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3. madde hükmü gözetilerek HUMK'nın 428 ve İİK'nın 366. maddeleri uyarınca kararın bozulmasına ve istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Türk Borçlar Kanunu
- HUMK'nın 428. maddesi
- İİK'nın 366. maddesi

6. Hukuk Dairesi 2014/13893 E. , 2015/919 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Balıkesir 2. İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 25/11/2014
NUMARASI : 2014/247-2014/348

İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kesinleşen icra takibi sebebiyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece Dairemiz bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın reddine karar verilmiş, karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Takibe dayanak yapılan 10/01/2011 başlangıç tarihli ve beş yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Uyuşmazlık, taraflar arasındaki kira ilişkisinin, Türk Borçlar Kanunu"nun genel hükümlerine mi yoksa ürün (hasılat) kirası hükümlerine mi tabi olduğu konusunda toplanmaktadır. Kira ilişkisine, Türk Borçlar Kanunu"nun ürün (hasılat) kirasına dair hükümlerinin uygulanabilmesi için, kiralananın demirbaşları ve işletme ruhsatı ile birlikte kiralanmış olması gerekir. Takibe dayanak yapılan kira sözleşmesinin içeriğinde, kiralananın işletme hakkı ile birlikte kiralandığına ilişkin bir açıklama bulunmamaktadır. Dosyada mevcut, getirtilen işletme ruhsatının da, davalı kiracı adına düzenlendiği anlaşılmaktadır. Ayrıca, kiralanan taşınmazın demirbaşları ile kiraya verilmiş olması kira ilişkisini hasılat kirası olarak nitelendirmek için de yeterli değildir. Bu durumda mahkemece kira ilişkisinin hasılat (ürün) kirası hükümlerine tabi olduğunun kabulü ile ödeme emrinde borçluya altmış gün sürenin tanınması gerekirken otuz günlük süre tanınmış olması nedeniyle davanın reddine karar verilmesi doğru değildir. Taraflar arasındaki kira ilişkisi genel hükümlere tabi olduğundan davalıya gönderilen otuz gün süreli ödeme emri usule uygun olarak düzenlendiğinden, mahkemece işin esasının incelenerek neticesine göre karar verilmesi için kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA ve istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 29/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.