MAHKEMESİ : ANKARA 5. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 19/07/2012
NUMARASI : 2011/104-2012/285

Taraflar arasında görülen davada Ankara 5. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 19.07.2012 tarih ve 2011/104-2012/285 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının yetkilisi olduğu Ö. Petrol Ürünleri Ticaret Ltd. Şti. ile müvekkili şirketin 2004 yılında akdettikleri prefinansman sözleşmesi kapsamında ödediği 5.050.000,00 YTL’den kalan bakiye 1.350.473,35 YTL alacağın tahsili için başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali davasının Ankara Asliye 9. Ticaret Mahkemesi’nin 2008/125 Esas sayılı dosyasından sonuçlandırıldığını ve müvekkili şirketin 1.350.473,50 TL alacağı üzerinden itirazın iptaline karar verildiğini, anılan kararın kesinleştiğini, takipte alacağın tahsil edilememesi nedeniyle İİK 120. maddesi gereğince Ö.Petrol Ltd. Şti"nin davalı S.. Ö..’de ki alacak haklarını takip ve tahsili için yetki aldıklarını, aynı zamanda davalı S.. Ö..’in icra takibini semeresiz bırakmaya yönelik davranışları nedeniyle müvekkili şirketin doğrudan zarara uğradığını ileri sürerek, davalının bilinçli ve kasıtlı eylemleri ile Ö. Petrol A.Ş"ye intikal ettirmediği 3.061.120,12 TL’nin 21.07.2004 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte, ayrıca davalının şirketi uğrattığı zarar olarak belirlenen 1.024.830,22 TL’nin davalıdan tahsili ile Ö.Petrol Ltd. Şti’ye ödenmesine, ödenen bu paradan müvekkili şirketin kesinleşmiş ilama dayalı alacağının tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın TTK"nın 309. maddesi uyarınca zamanaşımına uğradığını alınan aciz vesikasının usulüne uygun olmadığını, müvekkilinin müdürü olduğu şirketi zarara uğratmadığını, şirket envanterinde kayıtlı emtianın hububat dışındakilerinin mevcut olduğunu, hububatlarında yıllara göre verilen yasal fire paylarının düşülmemesi nedeniyle stokta gözüktüğünü, davacının müvekkilinin yöneticisi olduğu şirketten alacağı olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamı uyarınca davalı S.. Ö..’in EFT’lerle tahsil edilen 5.050.000,00 TL’den 3.061.120,12 TL’sini şirkete intikal ettirmeyerek hem davacı alacaklının dolaylı zarara uğramasına neden olduğu, hem de anılan tutar kadar yöneticisi bulunduğu şirkete borcu olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 3.061.120,12 TL"nin 21.07.2004 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile Ö.Petrol Ürünleri Ltd. Şti"ye verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava, davalı şirket müdürünün eylemleri ile dava dışı müdürü bulunduğu şirketi zarara uğrattığı iddiasıyla açılan sorumluluk davasıdır. Davacı şirket ile davalının müdürü olduğu dava dışı şirket arasında akdedilen prefinansman sözleşmesi uyarınca, dava dışı şirekete gönderilen paraların davalı tarafından 2004 yılı içerisinde mal edindiği iddiası 765 sayılı TCK 510. maddesinde belirtilen hizmet nedeniyle emniyeti suistimal suçunu oluşturacağı, bunun da yine aynı Yasa"nın 102/4. maddesi uyarınca 5 yıllık olağan zamanaşımı süresine tabi olduğu anlaşılmaktadır. TTK 309/son maddesi uyarınca "Mesul olan kimselere karşı tazminat isteme hakkı davacının zararı ve mesul olan kimseyi öğrendiği tarihten itibaren iki yıl ve her halde zararı doğuran fiilin vukuu tarihinden itibaren beş yıl geçmekle müruruzamana uğrar. Şu kadar ki; bu fiil cezayı müstelzim olup Ceza Kanunu"na göre müddeti daha uzun müruruzamana tabi bulunuyorsa tazminat davasına da o müruruzaman tatbik olunur." Buna göre, mahkemece 15.02.2011 tarihinde açılan davanın zamanaşımı süresi içerisinde açılmadığından bahisle davanın reddine karar verilmesi gerekirken esasa girilmesi doğru olmamış davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün bozulması gerekmiştir.
2- Bozma sebep ve şekline göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek bulunmadığına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 13.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.