Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/96 Esas 2020/3349 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik olarak verilen hüküm süresi içinde davacı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmiş ise de, miktar itibariyle kesinlik sınırının altında kaldığından duruşma istemi reddedilerek incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten ve temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -


Davacı vekili, davalı ile arasında kooperatifin ürettiği bazı bal markalarının satışı konusunda bayilik sözleşmesi imzaladıklarını, sözleşmenin gereğinin yerine getirildiğini, davalı tarafından 01.01.2011-08.05.2014 tarihleri arasında ödenmesi gereken bedellerin ödenmediğini, ödenmeyen bedeli reeskont faiziyle birlikte talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, ödemeleri yaptıklarını, aksine kendilerinin alacaklı olduğunu ileri sürerek açılan davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; davacının 2009 yılı sonuna kadar davalının bayisi olduğu ve yıllık satış cirosu üzerinden prim ödendiği, 2009 yılından sonra davalı kooperatifin ürünlerinin dava dışı Gimsa marketlerine doğrudan faturalandırıldığı, davalının davacıya komisyon ödediği ve komisyon dışında da menfaatler sağladığı ve komisyondan fazla olduğu, davacının bir alacağı olmadığı gerekçesiyle açılan davanın reddine karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesi kararına karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 13.Hukuk Dairesi tarafından; yapılan bilirkişi incelemesinde de belirtildiği üzere davacının davalıdan bir alacağının olmadığı, komisyon miktarının fazlasının ödendiği gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davacı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 02.11.2020 tarihinde kesin olarak oy birliği ile karar verildi.