MAHKEMESİ : Bursa 4. İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/05/2014
NUMARASI : 2014/142-2014/302

İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, icra takibine vaki itirazın kaldırılması istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, 24/01/2014 tarihinde başlatmış olduğu icra takibi ile ödenmediği iddia olunan, 2013 Mayıs ayından, Ocak 2014 ayı dahil edilerek aylık net 2.000 TL"den toplam dokuz aylık kira bedeli 18.000 TL"nin tahsilini talep etmiş, takip iki kiracı aleyhine yürütüldüğü halde, borçlulardan davalı M.. G.."in takibe itiraz etmesi sebebiyle de icra mahkemesine başvurarak, itirazın kaldırılması talebinde bulunmuştur. Davalı vekili kiralananın müvekkili tarafından 30/05/2013 tarihinde kiralayan davacıya teslim edildiğini, davanın reddini savunmuş, mahkemece anahtar tesliminin ve kira borçlarının ödendiğinin yazılı belge ile ispat edilemediğinden bahisle davanın kabulü ile itirazın kaldırılmasına karar verilmiş karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında uyuşmazlık konusu olmayan, icra takibine ve davaya dayanak yapılan yazılı kira sözleşmesi, 15/04/2013 başlangıç tarihli ve iki yıl süreli olup sözleşme, davalı M.. G.. ile dava dışı S.. K.. tarafından, kiracı sıfatıyla imzalanmıştır. Sözleşmede kira paralarının her ayın 25 inde, banka hesabına yatırılacağı kararlaştırılmış, kira paralarının ödenmesindeki kiracıların sorumluluğu düzenlenmemiştir. Sözleşmede kiracıların kira parasından müteselsilen borçlu olduklarına dair bir kayıt da bulunmadığına nazaran, her iki kiracı, kira parası taksimi kabil bir borç olduğundan Türk Borçlar Kanunu"nun 85.maddesi uyarınca, müsavi bir şekilde paylarına düşen kira parası ile sorumludurlar. İcra takibi 24/01/2014 tarihinde, Ocak 2014 ay kira parası muaccel hale gelmeden başlatıldığından Ocak 2014 ay kirasının takibe ve davaya konu edilmesi doğru değildir. Ayrıca yukarıda açıklandığı gibi aleyhine dava açılan kiracı davalı, kira bedellerinden 1/2 oranında sorumlu olduğundan, takibe konu tüm kira paraları için takibin devamına karar verilmesi hatalı olmuştur. Bu durumda mahkemece muacceliyet ve yarı oranında sorumluluk hususları üzerinde durularak neticesine göre bir karar verilmesi için kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA ve istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 29/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.