MAHKEMESİ : KAHRAMANMARAŞ 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 12/02/2013
NUMARASI : 2010/1049-2013/72

Taraflar arasında görülen davada Kahramanmaraş 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 12.02.2013 tarih ve 2010/1049-2013/72 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi İ. tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin, ihale ile aldığı Göksun-Elbistan karayolunun genişletilmesi işinde gereken dolgu ve sair malzemenin taşıma işlerini müvekkillerine yaptırıldığını, taşıma ücretinin yakıt davalıya ait olmak üzere her biri için ayrı ayrı belirlendiğini, davacıların 22/07/2010 tarihinden 11/10/2010 tarihine kadar bu işi yaptıklarını ancak hak edişlerinin tam olarak davalı tarafından ödenmediğini, sadece 1.000 TL ödeme yapıldığını, kamyonların akaryakıtlarını davalı hesabına aldıklarını ileri sürerek, her bir davacı için ayrı ayrı olmak üzere toplam 65.313 TL’nin ticari faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacılar ile müvekkili şirket arasında akdedilmiş yazılı veya sözlü bir anlaşmanın bulunmadığını, karayolu genişletme işinin müvekkili şirket ile dava dışı Kaya Enerji Ltd. Şti. ortak girişimi tarafından taahhüt edildiğini ve sonrasında işin Üç Yıldız İnşaat Ltd. Şti’ne yaptırıldığını, davacıların da bu taşeron firma ile çalıştığını, dolayısıyla müvekkili şirkete husumet yöneltilemeyeceğini savunarak, davanın usulden ve esastan reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davacıların Göksun-Elbistan karayolu yapım işinde davalı şirket emrinde çalıştıkları ve ücretlerini alamadıklarının anlaşıldığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile davacı S.. G.. için 8.166,66 TL, davacı S.. K.. için 8.983,33 TL ve davacı Z.. S.. için 16.333,32 TL olmak üzere toplam 33.483,31 TL’nin dava tarihinde işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-İhtiyari dava arkadaşı olan davacılar, davalı adına taşıma yaptıklarını ve taşıma bedellerinin ödenmediğini ileri sürmüş, davalı taraf ise, davacılarla herhangi bir akdi ilişkisinin bulunmadığını, kendisinin işi dava dışı Üçyıldız İnşaat Taah. San. ve Tic. Ltd. Şti"ne verdiğini ve hak ediş bedellerini anılan dava dışı şirkete ödediğini, dava dışı petrol istasyonundan akaryakıt alınması talimatını dava dışı Üçyıldız İnşaat firması lehine verdiğini savunmuştur. Uyuşmazlık konusu miktar itibariyle tanık deliline başvurulmasının mümkün olmaması nedeniyle, davacılar, davalı ile olan akdi ilişkiyi yazılı delille ispatlamak zorundadırlar. (1086 sayılı HUMK"nın 288. maddesi, 6100 sayılı HMK"nın 200. maddesi) Alınan bilirkişi raporu bu hususta yeterli olmadığı gibi akti ilişkinin tanıkla ispatının da mümkün olmaması karşısında mahkemece anılan hususlar nazara alınmadan akdi ilişkinin varlığı kabul edilerek hüküm tesisi doğru olmamış, bu nedenle hükmün davalı yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
2-Kabule göre de, mahkemece yargılama sırasında alınan ilk bilirkişi raporu yeterli bulunmayarak ek rapor alınması cihetine gidildiği halde ek rapora itibar edilmeyip ilk rapora göre hüküm tesisi de doğru olmadığından, kararın mümeyyiz taraflar yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
3-Bozma sebep ve şekline göre, davacılar vekili ile davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı ve davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün mümeyyiz taraflar yararına BOZULMASINA, (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekili ile davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, ödedikleri temyiz peşin harcın istekleri halinde temyiz eden taraflara iadesine, 13.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.