MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında hırsızlık, sanık hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; Sanık mağdura ait işyerinin önünde tamir için bulunan kamyonların kullanımı gereği dış kısımda bulunan akülerini çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-e maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, eylemin nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/1-b maddesi uyarınca cezalandırılmalarına karar verilmesi, yasa maddelerinde öngörülen ceza miktarlarının aynı olması nedeniyle sonuç ceza miktarı değişmediğinden bozma nedeni yapılmamış; sanık yakalandığında mağdurun işyerine yakın yerde bulunan bir kamyonun kasasından suça konu aküleri çaldığını belirtmesine karşın, kolluk görevlileri tarafından yapılan araştırmayla sanığın belirttiği kamyondan akülerinin çalınmadığının ve mağdura ait işyerine tamir amaçlı getirilen akülerin çalındığının belirlenmesi karşısında, koşulları oluşmadığı halde sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması; 5237 sayılı TCK"nın 168. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin yalnızca maddede sayılan suçlarla sınırlı olarak uygulanabileceği ve suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunun bu suçlar arasında sayılmadığı gözetilmeden, sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanarak eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 324. maddesinin 4. fıkrasına eklenen “Devlete ait yargılama giderlerinin 21.7.1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir” şeklindeki düzenleme nazara alınmadan her bir sanık için ayrı ayrı yapılan 17,00 TL yargılama giderinin Devlet Hazinesine yüklenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan sebepten dolayı 1412 sayılı Kanun"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden, aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca hüküm fıkrasından yargılama giderleri ile ilgili kısmın çıkartılmasına ve "sanıklar yüklenen ayrı ayrı toplam 17,00 TL olan yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan daha az olması nedeniyle CMK"nın 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesine yüklenmesine" karar verilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2-Sanık hakkında kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık tüm aşamalarda yüklenen suçu işlemediğini savunması karşısında, haklarında mahkumiyet kararı verilen ve ile birlikte yakalanmasının dışında, sanığın yüklenen suçtan mahkumiyetine yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı delillerin nelerden ibaret olduğu kararda gösterilmeden, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan bu sebeplerden dolayı hükmün istem gibi BOZULMASINA, 17/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.