MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5187 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK"nun "Hükmün gerekçesinde gösterilmesi gereken hususlar" başlıklı 230/1. maddesi;
"(1)Mahkûmiyet hükmünün gerekçesinde aşağıdaki hususlar gösterilir:
a) İddia ve savunmada ileri sürülen görüşler.
b)Delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin belirtilmesi; bu kapsamda dosya içerisinde bulunan ve hukuka aykırı yöntemlerle elde edilen delillerin ayrıca ve açıkça gösterilmesi.
c)Ulaşılan kanaat, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiili ve bunun nitelendirilmesi; bu hususta ileri sürülen istemleri de dikkate alarak, Türk Ceza Kanununun 61 ve 62 nci maddelerinde belirlenen sıra ve esaslara göre cezanın belirlenmesi; yine aynı Kanunun 53 ve devamı maddelerine göre, cezaya mahkûmiyet yerine veya cezanın yanı sıra uygulanacak güvenlik tedbirinin belirlenmesi.
d)Cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adlî para cezasına veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına veya bu hususlara ilişkin istemlerin kabul veya reddine ait dayanaklar..." hükmünü içermektedir.
Sanıkların, 18 yaşından küçük mağdur ..."ın kimliğinin açıklanması yönündeki 27.06.2013 ve 04.08.2013 tarihli eylemleri ile yine 18 yaşından küçük mağdur ... ve ..."ın birlikte kimliğinin açıklanması yönündeki 16.07.2013 ve 20.07.2013 tarihli eylemleri nedeniyle, dört farklı tarihte açılan kamu davalarında, mahkemece sanıklar hakkında ayrı ayrı verilen dört farklı mahkumiyet hükmünün, Dairemizin 18.04.2017 tarihli, 2016/9153 E. 2017/3487 K., 18.01.2018 tarihli; 2017/4139 E. 2018/428 K., aynı tarihli 2017/5013 E. 2018/430 K. ve yine aynı tarihli 2017/4658 E. 2018/429 K. sayılı ilamlarıyla; sanıkların aynı mağdurlara karşı farklı tarihlerde gerçekleştirdikleri eylemlerin zincirleme suç kapsamında kalması nedeniyle, yargılama sırasında TCK"nin 43/1. maddesinin tartışılmaması gerekçesiyle bozulması karşısında;
1-)Mahkemece yukarıda suç tarihleri yazılı üç dosyada birleştirme kararı alınarak temyize konu asıl dava dosyası üzerinden yargılamaya devam edilmesine rağmen, gerekçeli kararda sadece 27.06.2013 tarihinde gerçekleşen eylemden, bu eylem nedeniyle açılan kamu davasından ve buna göre verilen Dairemizin 18.01.2018 tarihli, 2017/5013 E. 2018/430 K. sayılı bozma ilamından bahsedilmesi,
2-)Yukarıda adı geçen bozma ilamlarında TCK"nun 43/1. maddesinin tartışılmamasından bahsedilmesi, bozma öncesi kurulan hükümlerde TCK"nun 43/2. maddesinin uygulanmamasının ise bozma öncesinde verilen mahkumiyet hükümlerine karşı sadece sanıklar müdafiilerinin temyiz yoluna başvurması nedeniyle aleyhe bozma yasağı kapsamında değerlendirilmesi gerekliliği karşısında;
Mahkemece sanıklar hakkında sadece TCK"nun 43/1. maddesi nedeniyle uygulama yapılması gerekirken, sanıkların üzerlerine atılı suçu tek bir fiille birden fazla kişiye karşı ve birden fazla kez işlediklerinin sabit olması nedeniyle TCK"nun 43/2. maddesi gereği takdir edilen cezada 1/4 oranında artırım yapılması,
Kanuna aykırı ve sanıklar müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak, HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 29/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.