Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/4703 Esas 2020/4215 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 günlü ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanığın 11.09.2009 tarihli savunmasında, otobüsün akşam 21.00 civarında hareket ettiği ve bir buçuk saat sonra mola verildiği esnada, otobüste bulunan muavinin müştekiye ait cep telefonunu alıp otobüsten indiği ve geri dönmediğini beyan ettiği, dosyada yer alan Turkcell tarafından yazılan 23.02.2009 tarihli görüşme kayıtlarına ilişkin yazıda ise, telefonun müşteki tarafından son olarak 16.07.2006 günü saat 07.30’da kullanıldığı, devamında ise sanığa ait hat ile aynı gün saat 10.21’den itibaren kullanılmaya başlandığının tespiti ve UYAP"tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre suç tarihinde yaz saati nedeniyle gece vaktinin saat 21:38’de başlayıp saat 04:48"te sona erdiğinin anlaşılması karşısında; şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği hırsızlık suçunun sanık lehine gündüz sayılan zaman dilimi içerisinde işlendiğinin kabul edilmesi gerektiği gözetilmeden ve suçun gece vakti işlendiğine dair delillerin nelerden ibaret olduğu karar yerinde denetime olanak verecek şekilde açıklanıp tartışılmadan sanık hakkında TCK"nın 143. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
2-Kabule göre de;
Sanık hakkında hırsızlık suçunu gece vakti işlemiş olmasından dolayı, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 143/1. maddesi gereğince artırım yapılırken, anılan maddenin suç tarihinde yürürlükte bulunan haline göre en fazla cezanın 1/3"üne kadar artırılabileceği gözetilmeden, yazılı şekilde 1/2 oranında artırım yapılarak fazla ceza tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 09.03.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.