5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/2984 Esas 2019/7558 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2984
Karar No: 2019/7558
Karar Tarihi: 29.04.2019

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/2984 Esas 2019/7558 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Tütün ve Alkol Piyasası Düzenleme Kurumu tarafından yapılan şikayet sonucu Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda sanık, kaçak olarak ülkeye sokulan suça konu eşyayı ticari maksatla bulundurmak suçundan mahkum edilmiştir. Yerel mahkemenin verdiği hükümler temyiz edilerek incelendiğinde, temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığı tespit edilmiş ve dosyada başka temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak, cezada teşdit uygulandığı ve suçun konusunu oluşturan eşyanın kaçak olduğu için cezanın arttırılması gerektiği ve suça konu sigaraların müsaderesi yerine tasfiyesine karar verildiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında hapis cezasına mahkumiyet sonucu hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiği ancak Anayasa Mahkemesi kararı ile bazı hükümlerin iptal edilmesi sebebiyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir. Sonuç olarak, mahkeme kararı bozulmuş ve dosyanın mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri: 5607 Sayılı Kanun, TCK'nun 61. maddesi, 6545 Sayılı Kanun, 6455 Sayılı Kanun, 5237 Sayılı TCK, 1412 Sayılı CMUK.

19. Ceza Dairesi 2019/2984 E. , 2019/7558 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
ŞİKAYETÇİ : Tütün ve Alkol Piyasası Düzenleme Kurumu
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesine 11/01/2011 tarih ve 6099 sayılı Kanun"un 3. maddesi ile eklenen “bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır” hükmü karşısında sanığın bilinen adresine çıkartılıp yapılamayan tebligat da bulunmaması karşısında gerekçeli karar tebligatının doğrudan MERNİS adresine Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre yapılmasının kanuna aykırı ve tebligatın bu nedenle geçersiz olduğu ve sanık ...’ın temyiz talebinin süresinde olduğunun kabul edilmesi gerektiği anlaşılmakla tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Temel cezada TCK"nun 61. maddesi uyarınca teşdit uygulanarak alt sınırdan uzaklaşılması suretiyle hüküm kurulduğu, buna göre hükümden sonra 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile 5607 sayılı Kanun"un 3/18. maddesinde değişiklik yapılmakla, sanığın kaçak olarak ülkeye sokulan suça konu eşyayı ticari maksatla bulundurmak eyleminden dolayı 5607 sayılı Kanun"un 3/10. maddesindeki "Kaçakçılık suçunun konusunu oluşturan eşyanın akaryakıt ile tütün, tütün mamulleri, etil alkol metanol ve alkollü içkiler olması halinde, yukarıdaki fıkralara göre verilecek cezalar yarısından iki katına kadar arttırılır, ancak bu fıkranın uygulanması suretiyle verilecek ceza üç yıldan az olamaz." şeklindeki düzenlemeye nazaran 6545 sayılı Kanun ile değişik 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu"nun 3/5-10. maddeleri ile 6455 sayılı Kanun ile değişik 5607 sayılı Kanun"un 3/18. maddelerinin ilgili tüm hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle lehe Kanun"un belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2- Suça konu bandrolsüz sigaraların müsaderesine karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken tasfiyesine de karar verilmesi,
3- Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN, tebliğnameye aykırı olarak 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 29/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.