Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2021/1893 Esas 2021/2946 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/1893
Karar No: 2021/2946
Karar Tarihi: 18.03.2021

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2021/1893 Esas 2021/2946 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 8. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde tazminat davası görülmüş ve davacı için maddi ve manevi tazminat hükmedilmiştir. Ancak davacı tarafın istinaf başvurusu sonucu Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 26. Hukuk Dairesi, manevi tazminat miktarını arttırarak ilk derece kararını kaldırmıştır. Dava, yeniden değerleme oranı da dikkate alınarak kesinlik sınırını aşmaması sebebiyle temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda 6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu'nun 362/1.a maddesi ve 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK'ya eklenen EK-Madde 1 detaylı bir şekilde açıklanmaktadır.
17. Hukuk Dairesi         2021/1893 E.  ,  2021/2946 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Ankara 8. Asliye Ticaret Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tazminat davasından dolayı Ankara 8. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen karara karşı davacı vekili tarafından Bölge Adliye Mahkemesine istinaf başvurusu üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 26. Hukuk Dairesince verilen kararın Yargıtayca incelenmesi süresi içinde davalı ... vekili ile davalı ... vekili tarafından istenmiş olmakla dosya incelendi, gereği düşünüldü:
    -K A R A R-
    6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2020 yılı için 72.070,00 TL"dir.
    Mahkemece, davacı için 3.143,48 TL maddi ve 3.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmiş; Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 26. Hukuk Dairesince davacı vekilinin istinaf talebinin kabulü ile ilk derece kararı kaldırılmış ve ilk derecenin diğer hususlarda verdiği karar aynen muhafaza edilerek davacı için 20.000,00 TL manevi tazminata karar verilmiş olup davalılar ... ve ... bakımından temyize konu edilen karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4
    sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı ... vekili ile davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeni ile reddine karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı ... vekili ile davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılar ... ile ..."e geri verilmesine 18/03/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.