Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2013/12596 Esas 2014/1974 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Şanlıurfa Aile Mahkemesi
TARİHİ :27.12.2012
NUMARASI :Esas no: 2011/980 Karar no:2012/1188

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-karşı davalı (kadın) tarafından, reddedilen boşanma ve ziynet alacağı, tedbir nafakası ve vekalet ücreti yönünden; davalı-karşı davacı (koca) tarafından ise reddedilen davası ve 10.04.2013 tarihli ek karar yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 06.02.2014 günü duruşmalı temyiz eden davacı-karşı davalı G.. E.. ile vekili Av. S... G..geldiler. Karşı taraf temyiz eden davalı-karşı davacı M.. E.. ile vekili gelmediler. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Temyiz dilekçesi verilirken, gerekli harç ve giderlerin tamamı ödenir. Bunların eksik ödenmiş olduğu sonradan anlaşılırsa, kararı veren hakim veya mahkeme başkanı tarafından verilecek yedi günlük kesin süre içinde tamamlanması, aksi halde temyizden vazgeçmiş sayılacağı hususu temyiz edene yazılı olarak bildirilir. Verilen süre içinde harç ve giderler tamamlanmadığı takdirde mahkemece kararın temyiz edilmemiş sayılmasına karar verilir. Bu kararın da temiz edilmesi halinde, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 432. maddesinin son fıkrası kıyasen uygulanır (1086 HUMK.md.432/son, 434/2). Hakim tarafından imzalanarak davalı-karşı davacı kocaya tebliğ edilmiş bir muhtıra bulunmamaktadır. Davalı-karşı davacı kocaya sadece ihtaratlı davetiye gönderilmiştir. Bu nedenle, davacı-karşı davalı kocaya verilen kesin süre sonuç doğurmayacağından, davalı-karşı davacı kocanın temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına karar verilmesi doğru görülmediğinden, 10.04.2013 tarihli ek kararın bozularak kaldırılmasına karar verilmesi gerekmiştir.
2-Tarafların temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı kocanın tüm, davacı-karşı davalı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
3-Davacı-karşı davalı kadın delil listesinde yemin deliline de dayanmıştır. İspat yükü kendisine düşen ve davasını diğer delillerle kanıtlayamayan davacı-karşı davalı kadına ziynet eşyalarına ilişkin talebi konusunda yemin teklif etme hakkı hatırlatılıp, Hukuk Muhakemeleri Kanununun 225 ve devamı maddelerindeki yeminle ilgili usul işlemleri yerine getirilip, gerçekleşecek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple 10.04.2013 tarihli ek kararın bozularak kaldırılmasına, temyiz edilen hükmün yukarıda 3. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 2.bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, duruşma için taktir olunan 1100 TL. vekalet ücretinin M.. F..den alınıp Gülşen"e verilmesine, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden M..F.."e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 119.00 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Gülşen"e geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.06.02.2014 (Prş.)