MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen iş davası sırasında davalı vekili tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Ret talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı vekili tarafından sunulan 16.05.2016 tarihli dilekçe ile özetle: "...28.04.2016 tarihli oturumda mahkeme hâkiminin davayı kabul edeceğini bildirip duruşma tutanağına yazdırdığını, davacı tarafından verilen ıslah dilekçesinin taraflarına tebliğ edilmediğini belirtmeleri üzerine mahkeme hâkiminin duruşma tutanağını sildirip ıslah dilekçesine ilişkin beyanda bulunmaları için süre verdiğini, bilirkişi raporlarına yönelik itirazlarının dikkate alınmadığını, aynı tarihli oturumda davacı vekilinin ... İş Mahkemelerinin en iyi bilirkişisi olduğunu söylediğini, mahkeme hâkiminin tarafsızlığından şüphe edildiğini..." belirterek reddi hâkim talebinde bulunmuştur.
Reddedilen hâkimin talep konusunda görüş belirtmeyeceği yönündeki mütalaası üzerine dosyayı inceleyen merci tarafından reddi hakim talebinin reddine, davalının 400,00.-TL disiplin para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilen karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir .
İncelenen dosya kapsamından, hakimin reddi dilekçesinde delil ve belge sunulmadığı, tanık bildirilmediği, daha sonra 30.05.2016 tarihli dilekçe ile avukat ..."in dinlenilmesinin talep edildiği anlaşılmaktadır. 6100 sayılı HMK"nın 38/2 maddesi uyarınca reddi hakim dilekçesinde ret talebinin dayandığı sebepler ile delil veya emarelerin açıkça gösterilmesi ve varsa belgelerin eklenmesi zorunlu olup sonradan delil ve belge sunulamayacağına göre reddi hâkim talebinin reddine karar verilmesinde isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak, HMK 42/4 maddesi uyarınca disiplin para cezasına hükmedilebilmesi için reddi hâkim talebinin esastan reddi ile ret talebinin kötüniyetle yapılması gerekmektedir. Somut olayda davacı tarafın kötüniyetle ret talebinde bulunduğu yönünde kanaat oluşmadığından gerekçe yazılmaksızın davalının 400,00.-TL disiplin para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple; hükmün ikinci bendinin tamamen kaldırılmak suretiyle düzeltilmesine ve 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 10.11.2016 günü oy birliğiyle karar verildi.