Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/10515 Esas 2015/12809 Karar Sayılı İlamı

İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, bakiye ücret, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, asgari geçim indirimi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 01.09.1997 tarihinde ...na bağlı ... da Hizmetli olarak sosyal haklar ve aylık ücret Ocak – Temmuz aylarında ücret zammı karşılığı işe başladığını, 2007 yılında emekli olduğunu, emekli olduktan sonra da 2007 yılının son ayına kadar 4 ay daha çalışmaya devam ettiğini, hiçbir gerekçe gösterilmeden 30.12.2007 tarihinde hakları verilmeden işyerinden çıkarıldığını iddia ederek kıdem, ihbar tazminatı ile yıllık izin, bakiye ücret, fazla mesai, asgari geçim indirimi ve ulusal bayram, genel tatil ücreti alacaklarının faiziyle tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı yasal gerektirici nedenlere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı vekili müvekkilinin 01.09.1997-30.12.2007 tarihleri arasında çalıştığını iddia etmesine rağmen, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının talebi aşılarak çalışma süresinin 12.09.1997-01.06.2008 tarihleri arasında 10 yıl 8 ay 19 gün olarak kabulü hatalıdır.
3-Davalının zamanaşımı savunması üzerine alınan ek rapora göre değerlendirilmeden, kök rapora göre hüküm kurulması hatalıdır.
4-Hüküm altına alınan alacakların net mi yoksa brüt mü olduğunun kararda gösterilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemeside hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01/04/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.