3. Ceza Dairesi Esas No: 2020/2037 Karar No: 2020/4211 Karar Tarihi: 02.03.2020
Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/2037 Esas 2020/4211 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kişiye kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükmü verirken, aynı kişiye hakaret suçundan beraat kararı vermiştir. Kararda, adli para cezasının tür ve miktarının kesin nitelikte olduğu belirtilerek, müdafi tarafından yapılan temyiz talebi reddedilmiştir. Diğer sanıklara yönelik beraat hükümleri ise gerektiği şekilde onanmıştır. Kanun maddeleri olarak, 14/04/2011 tarihinde yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde ile 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi yer almaktadır.
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: 1) Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde; Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14/04/2011 tarihinde yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun REDDİNE, 2) Sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde; Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin isteme uygun ONANMASINA, 02.03.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.