Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/667 Esas 2015/11773 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/667
Karar No: 2015/11773
Karar Tarihi: 16.12.2015

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/667 Esas 2015/11773 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kırklareli 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda verilen hüküm temyiz edildi. Yapılan incelemeler sonucunda diğer temyiz itirazları reddedilse de, sanık hakkında TCK'nın 110. maddesinde öngörülen “kendiliğinden güvenli bir yerde serbest bırakma” şartının sağlanmaması nedeniyle eksik ceza tayini olduğu belirlendi. Ayrıca, sanığın hapis cezasına mahkum edilmesinin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK'nın 53/3. maddesi gereği, altsoyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğu koşullu salıvermeye kadar uygulanacak iken, altsoyu haricindekiler yönünden ise infaz tamamlanıncaya kadar devam edecek şekilde karar verilmesi hatalı bulundu. Daha sonra Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesiyle ilgili kısmi iptal kararı alması üzerine hüküm yeniden değerlendirildi ve savcının temyiz itirazları yerinde görüldüğünden hüküm bozuldu. Kanun maddeleri ise TCK'nın 110. ve 53. maddeleridir.

14. Ceza Dairesi 2014/667 E. , 2015/11773 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 14 - 2012/206819
MAHKEMESİ : Kırklareli 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15.03.2012
NUMARASI : 2010/211 Esas, 2012/138 Karar
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Olay tarihinde yetiştirme yurdunda kalan mağdurenin sanıkla buluşarak evine gitmesinin ardından sanığın amcasının mağdureyi evde görüp yurtta kaldığını da öğrenmesi üzerine polise haber verdiği ve kolluk görevlilerince mağdurenin evde bulunarak aynı gün yetiştirme yurduna teslim edildiği anlaşılmakla, TCK"nın 110. maddesinde öngörülen “kendiliğinden güvenli bir yerde serbest bırakma” şartının dava konusu olayda gerçekleşmediği gözetilmeden sanık hakkında anılan maddenin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
Sanık hakkında hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nın 53/3. maddesine göre, 53/1-c madde ve bendinde yer alan kendi altsoyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun koşullu salıvermeye kadar uygulanacağı, altsoyu haricindekiler yönünden ise bu hak yoksunluğunun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Hükümden sonra Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.