Adam öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2011/1675 Esas 2011/3014 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/1675
Karar No: 2011/3014
Karar Tarihi: 11.05.2011

Adam öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2011/1675 Esas 2011/3014 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir Birinci Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık D.A. hakkında adam öldürmeye teşebbüsten suçlu bulunarak ceza verildi. Yargıtay 1. Ceza Dairesi tarafından onanan karar sonra 5237 sayılı TCK'nın yürürlüğe girmesiyle yeniden duruşma açıldı. Ancak Ceza Genel Kurulu'nun kararına göre, kanunun lehte olması nedeniyle hükümlünün aleyhe bozma yasağından yararlanamayacağı ve ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkının bulunmadığı belirtildi. Buna rağmen uyarlama yargılaması sonucunda ceza miktarında hata yapıldığı ve yasa dışı olduğu sonucuna varıldı. Bu nedenle sanık D.A.'nın cezasının bozulması kararlaştırıldı. Bu davanın kararında TCK'nın 81, 35/2, 29, 62, 51/1, 29. maddeleri yer alıyor.

1. Ceza Dairesi 2011/1675 E. , 2011/3014 K.

"İçtihat Metni"

TEBLİĞNAME : 1-B/ 2010/311240
MAHKEMESİ :(İZMİR) Birinci Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO :08/07/2010 gün ve 212/183
SUÇ :Adam öldürmeye teşebbüs

Adam öldürmeye teşebbüs suçundan sanık D.. A.. hakkında verilen hüküm Dairemizce onanarak kesinleşmiş olup 01.06.2005 tarihinde 5237 sayılı Yasanın yürürlüğe girmesi nedeniyle yeniden duruşma açılarak TCK.nun 81,35/2,29,62. maddeleri gereğince hükümlülüğüne dair (İZMİR) Birinci Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 08/07/2010 gün ve 212/183 sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi hükümlü müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle: incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hükümlü hakkında 765 sayılı TCK. gereğince kurulup, Yargıtay 1. Ceza Dairesince ONANMAK suretiyle kesinleşen hükümden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK.nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi uyarınca yeniden duruşma açılarak yapılan uyarlama sonucu kurulan hükümde bozma nedeni dışında kanuna aykırı cihet görülmemiştir.
Ancak;
Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulu’nun 2006/10-124 Esas, 2006/165 Karar Sayılı 20.06.2006 günlü kararı uyarınca, hükümlü hakkında verilen ve kesinleşen karardan sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK.nun lehe olması nedeniyle yapılan uyarlama yargılamasında hükümlünün aleyhe bozma yasağından yararlanması söz konusu olmayıp ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkının bulunmadığı gözetilerek, 765 sayılı TCK.na göre verilen ve kesinleşen hükümde, hükümlünün anne ve babasının müştekinin de içinde bulunduğu kişiler tarafından basit şekilde dövülmesinden ibaret eylemin hafif haksız tahrik olarak kabul edilerek, aynı yasanın 51/1.maddesi uyarınca sanığın cezasından 1/4 oranında indirim yapıldığı halde, uyarlama yargılaması sonucunda yine eylemin hafif haksız tahrik kabul edilmesine rağmen 5237 sayılı TCK.nun 29. maddesinin uygulanması sırasında, 1/4 yerine oluşa uygun düşmeyecek şekilde 1/3 oranında indirim yapılarak eksik ceza tayini,
Yasaya aykırı olup hükümlü müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 11.05.2011 gününde oybirliği ile karar verildi.