MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Beraat

Nitelikli dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarından sanıkların beraatine ilişkin hükümler, katılan vekili ve her bir sanık için ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmesine gerekirken tek vekalet ücretine hükmedilmesi gerekçesiyle sınırlı olarak sanıklar ..., ... ve ... müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında suç adları ve suç tarihi yazılmamış ise de, bu husus mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak görülmüştür.
Sanıklar ..., ..., ... ve ..."nin, diğer sanıklar ... ve ..."ın işletmekte oldukları işyerinde fiilen çalışmamalarına rağmen, gerçeğe aykırı işe giriş bildirimleri hazırlanıp katılan kuruma gönderilmek suretiyle kamu kurumu aleyhine haksız menfaat temin ettiklerinin iddia edildiği olayda;
Sanıklar ..., ..., ... ve ..."nin, diğer sanıklar ... ve ..."ın işyerinde belli süre çalışıp ayrıldıklarına dair beyanda bulunmaları nedeniyle atılı suçları işlediklerine dair cezalandırılmalarına yeterli kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gibi, suça konu işyerinin gerçek bir işyeri olması, sanıkların kurumun denetim imkanını ortadan kaldıracak mahiyette hileli bir hareketinin bulunmaması, kurumun kendisine bildirilen işyerini ve işe giriş bildirgelerini denetleme yetkisinin her zaman bulunması, sanıkların sigorta primlerini katılan kuruma yatırmış olması halinde, 5510 sayılı Kanunun 89.maddesince primlerin irat kaydedileceği, aynı kanunun 96. maddesince de yapılan sağlık harcamalarının da geri alınacağının düzenlenmiş olması, primlerin yatırılmamış olması halinde de katılan kurumun alacaklarını her zaman tahsil etme imkanının bulunması nedenleriyle katılan kurumun zararından da bahsedilemeyeceği, bu sebeplerle sanıklara atılı suçların yasal unsurlarının da oluşmadığı anlaşıldığından mahkemece verilen beraat hükümlerinde ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 16/10/1978 tarih ve 2/324-350 sayılı kararında belirtildiği üzere; vekalet ücretinin tayininde esas ilke olarak sanıkların adedi ya da sanığın birden çok suç işlemiş olmasının değil, usulünce açılan ve avukat tarafından takip edilen davaların adedinin esas alındığı ve taraflara yükletilecek avukatlık ücretinin her dava için ayrı ayrı tayinini öngördüğü, buna göre, ayrı ayrı dava açılmadıkça ücreti vekaletin de ayrı ayrı tayin ve takdiri mümkün bulunmaması karşısında, kendilerini aynı vekille temsil ettiren ve beraatlerine karar verilen sanıklar ..., ... ve ... lehine tek bir vekalet ücretine hükmedilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılan vekili ve sanıklar ..., ... ve ... müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanıklar hakkında beraat hükmü verilirken, uygulanan kanun maddesi olan 5271 sayılı CMK"nın 223/2-a-e maddesinin gösterilmeyerek aynı Kanun’un 232/6. maddesine aykırılık oluşturulması,
Kanuna aykırı olup, hükümlerin bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasının 1 numaralı bendine “ Sanıkların üzerlerine atılı sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarını işlediklerine ilişkin mahkumiyetlerine yeterli kesin delil bulunmadığı gibi mevcut eylemlerinde atılı suç unsurları da oluşmadığından CMK"nın 223/2-a-e maddesi gereğince ayrı ayrı beraatlerine” yazılması suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.