Turhal Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
TARİHİ :14.02.2013
NUMARASI :Esas no:2009/439 Karar no:2013/80

Taraflar arasındaki "boşanma" davalarının birleştirilerek yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-karşı davalı (kadın) tarafından kusur belirlemesi, nafakalar, tazminatlar, çeyiz ve ziynet eşyaları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Mahkemece, davalı (koca) tarafından açılan birleştirilen boşanma davası hakkında, tarafların boşanmalarına karar verildiği gerekçesiyle "karar verilmesine yer olmadığına" karar verilmiştir. Davalar birleştirilmiş ve her iki dava aynı hükümle karara bağlanmıştır. Kocanın birleştirilen boşanma davası kadının davasının kabulü suretiyle verilen boşanma kararı kesinleştiği takdirde esası konusuz hale gelir. Kesinleşmedikçe kocanın birleştirilen boşanma davasının esası konusuz kalmaz. Bu bakımdan birleştirilen boşanma davasının esası hakkında bir hüküm kurulması gerekir. Bu husus nazara alınmadan kocanın davası hakkında esasının konusuz kaldığından bahisle yazılı şekilde karar verilmesi usule aykırı ise de, davalı-davacı (koca)"nın bir temyizi bulunmadığından, temyiz edenin sıfatına göre bu husus bozma sebebi yapılmamış, yanılgıya değinilmekle yetinilmiştir.
2-Davacı-davalı (kadın)"ın temyiz itirazlarına hasren yapılan incelemeye gelince;
a) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeple ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-davalı (kadın)"ın nafakalara, ziynet ve çeyiz eşyalarına ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
b) Diğer yönlere ilişkin temyizine gelince;
Mahkemece; "boşanmaya sebep olan olaylarda taraflar eşit kusurlu" kabul edilmişlerdir. Oysa; davalı-davacı (koca)"nın eşine fiziki şiddette bulunduğu bunun sonucu kadının kolunun kırıldığı, bundan dolayı ceza mahkemesince yargılanıp, ceza aldığı, ayrıca hakaret ettiği, davacı-davalı (kadın)"ın ise güven sarsıcı davranışlarda bulunduğu anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre, boşanmaya sebep olan olaylarda kocanın daha ziyade kusurlu olduğu kabul edilmeli ve az kusurlu olan kadın yararına Türk Medeni Kanununun 174/1. ve 2. maddeleri gereğince uygun miktarda maddi ve manevi tazminat tayin edilmelidir. Hal böyleyken kadının kocayla eşit kusurlu kabul edilmesi ve tazminat isteklerinin buna bağlı olarak reddedilmesi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2.maddenin (b) bendinde gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 2. maddenin (a) bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.05.02.2014 (Çar.)