Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/16980 Esas 2015/23400 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/16980
Karar No: 2015/23400
Karar Tarihi: 17.12.2015

Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/16980 Esas 2015/23400 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dosya incelendikten sonra, sanıkların suça iştirak etmek ve suça yardım etmek suçlarından mahkumiyetleri verilmiştir. Hükümlerin incelenmesinde, mala zarar verme suçundan verilen adli para cezasının miktar ve türüne göre temyizi mümkün olmadığı belirtilmiştir. Sanık H.K. hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından mahkumiyetleri görülmüştür. TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesinin mümkün olduğu belirtilmiştir. Sanık Y.Ç.'nin hükümleri incelenirken, eyleminin TCK'nın 37/1. maddesi uyarınca fiili birlikte gerçekleştiren konumunda kabul edildiği, ancak iddianamede belirtilen TCK'nın 39/2-b maddesinin uygulanması talebine rağmen ek savunma hakkı verilmeden, 37/1. maddesi uygulaması yapılmasının CMK'nın 226. maddesine aykırı olduğu belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle belirtilmiştir:
- Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun (6217) Madde 26
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun (5320) Geçici Madde 2
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük

2. Ceza Dairesi 2014/16980 E. , 2015/23400 K.

SUÇA İŞTİRAKETMEK
SUÇA YARDIM ETMEK
EK SAVUNMA

YARGI HİZMETLERİNİN HIZLANDIRILMASI AMACIYLA BAZI KANUNLARDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR KANUN (6217) Madde 26
CEZA MUHAKEMESİ KANUNUNUN YÜRÜRLÜK VE UYGULAMA ŞEKLİ HAKKINDA KANUN (5320) Geçici Madde 2
CEZA MUHAKEMESİ KANUNUNUN YÜRÜRLÜK VE UYGULAMA ŞEKLİ HAKKINDA KANUN (5320) Madde 8
CEZA MUHAKEMELERİ USULÜ KANUNU (MÜLGA) (1412) Madde 317
TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 53
TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 37
TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 39
CEZA MUHAKEMESİ KANUNU (CMK) (5271) Madde 226

"İçtihat Metni"

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre hükmün; 14/04/2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca hüküm tarihi itibariyle temyizi mümkün olmadığından, temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
Sanık H.. K.. hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık Y.. Ç.. hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Oluşa uygun şekilde kabul edildiği üzere sanığın eylemi TCK"nın 37/1.maddesi uyarınca fiili birlikte gerçekleştiren konumunda katıldığı kabul edilmesine ve iddianame de hakkında aynı Kanun"un 39/2-b maddesinin uygulanmasının istenilmesine karşın hakkında ek savunma hakkı verilmeden, TCK"nın 37/1.maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 226. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 17/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.