5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/23144 Esas 2019/7492 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/23144
Karar No: 2019/7492
Karar Tarihi: 17.04.2019

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/23144 Esas 2019/7492 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında açılan gümrük kaçakçılığı suçuyla ilgili dosya, daha önceden açılmış bir dava dosyasıyla birleştirilerek incelenmiş. Bu iki dosyanın incelenmesi sonucunda, sanığın aynı mağdura karşı farklı zamanlarda aynı suçu işleyip işlemediği tartışılmış ve araç üzerindeki şerhin hükümle birlikte kaldırılması gerektiği belirtilmiştir. Mahkeme, sanığın temyiz nedenlerini kabul etmiş ve kararı bozmuştur. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise şöyledir: 5607 Sayılı Kanun, TCK'nun 43/1. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

19. Ceza Dairesi 2019/23144 E. , 2019/7492 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Gümrük kaçakçılığı suçlarında korunan hukuki yarar; Devletin egemenlik hakkının bir kısmı olarak ortaya çıkan kendi milli sınırları dahilindeki her türlü eşya giriş ve çıkışını kontrol etme ve düzenleme yetkisinin ihlalidir. Anılan fiiller ile devletin söz edilen egemenlik hakkının ihlali ile birlikte devletin vergilendirme hakkı ve mali yararlarını da ihlal ettiği kuşkusuzdur. Verginin ise devletin kamu hizmetlerini finanse etmek için toplumu oluşturan kişilerden zorunlu olarak alınan ekonomik değerler olduğu nazara alındığında gümrük kaçakçılığı suçlarının vergi kaybına sebep olması sonucu , kamu hizmetlerinin finansmanında güçlükler doğuracağı muhakkaktır. Bu itibarla, gümrük kaçakçılığı suçlarının mağdurunun da devletin yürüttüğü kamu hizmetlerinden yararlanan bireylerden oluşan toplum olduğu cihetle;
UYAP ortamında yapılan araştırmada sanık hakkında 09.04.2014 tarihinde işlediği aynı suç nedeniyle açılan Gevaş Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2014/236 E. sayılı dava dosyasında verilen mahkumiyet hükmünün Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 2018/14210 E. sayılı dava dosyası üzerinden incelenerek temyiz isteminin reddine karar verilmesi karşısında;
Anılan dava dosyası bu dosya içerisine alınarak, suç ve iddianame tarihleri dikkate alınıp, hukuki kesintinin iddianamenin düzenlenmesiyle gerçekleşeceği gözetilmek sureti ile, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı, aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK"nun 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması zorunluluğu,
2- Dava konusu eşyanın, taşıma aracı yüküne göre miktar veya hacim bakımından tamamını veya ağırlıklı bölümünü oluşturmadığı ve aracın iyiniyetli 3. kişiye ait olduğu gözetilerek araç üzerindeki şerhin hükümle birlikte kaldırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye kısmen uygun olarak, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca, BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 17.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.