12. Ceza Dairesi Esas No: 2015/9590 Karar No: 2016/536 Karar Tarihi: 18.01.2016
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/9590 Esas 2016/536 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2015/9590 E. , 2016/536 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi Dava : 466 sayılı Kanuna göre tazminat Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 14.147 TL maddi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı hazine temsilcisi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Gerekçeli karar başlığında, ""dava"" yerine ""suç"", dava tarihi"" yerine, ""suç tarihi ve saati"" ile ""suç yeri"" ibarelerine yer verilmiş olması, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir. Bozma üzerine yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, 5271 sayılı CMK"nın Yedinci Bölümünde, Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat ana başlığı altında, 141 ilâ 144. maddelerinde tazminat isteme koşulları ve sonuçları yeniden kapsamlı bir şekilde düzenlenmiş ise de; 1Haziran 2005 tarihinde yürürlüğe giren 5320 sayılı CMK"nın Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanunun 6/2. maddesindeki Ceza Muhakemesi Kanununun 141 ilâ 144. madde hükümlerinin 1 Haziran 2005 tarihinden itibaren yapılan işlemler hakkında uygulanacağı, bu kapsamda el koyma işleminin gerçekleştiği tarihte yürürlükte bulunan 466 sayılı Kanun Dışı Yakalanan veya Tutuklanan Kimselere Tazminat Verilmesi Hakkında Kanunun 1. maddesinin 6. fıkrasında hangi hallerde tazminat istenebileceğinin tahdidi şekilde sıralandığı ve anılan Kanunun 1. maddesi kapsamında haksız el koyma nedeniyle tazminat isteme konusunda düzenleme bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek, somut olayda olduğu üzere 1 Haziran 2005 tarihinden önce gerçekleşen el koyma işlemleri hakkında açılan tazminat davalarının genel hükümlere göre görülmesi gerektiği, ancak genel görevli yargı yerince verilen görevsizlik kararının kesinleşmiş olması itibariyle, görev hususunun kesinleşmiş olması sebebiyle davacı için gerçekleştiği anlaşılan zararına ilişkin olarak yeniden genel görevli yargı yerine başvuramayacağının anlaşılması karşısında, davalı hazine temsilcisinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, 18.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.