Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 03.02.2020 tarih ve 2019/13180 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 10.02.2020 tarih ve KYB-2019/18024 sayılı ihbarname ile;
213 sayılı Vergi Usul Kanunu"na muhalefet suçundan sanık ..."nın anılan Kanun"un 359/b-1 maddesi gereğince 4 kez 3 yıl hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair İstanbul Anadolu 18. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/02/2019 tarihli ve 2018/78 esas, 2019/283 sayılı kararının "Dosya kapsamına göre, sanığın yetkilisi olduğu Büyükgöz İnşaat Madencilik ve Gıda San. Tic. Ltd. Şti. isimli firma adına 2014 ve 2015 yıllarında sahte fatura düzenlediği gerekçesiyle her bir yıl için ayrı ayrı ikişer kez 213 sayılı Kanun"un 359/b-1 maddesi uyarınca yazılı şekilde cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmış ise de; aynı takvim yılı içerisinde birden fazla sahte fatura düzenlenmesi hallerinde 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 43/1. maddesi gereği zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği, somut olayda ise dosyada mevcut vergi suçu raporu, vergi tekniği raporu, bilirkişi raporu ve karşıt inceleme tutanaklarına göre sanığın yetkilisi olduğu firma adına 2014 ve 2015 yıllarında birden çok kez sahte fatura düzenlendiğinin tespit edilmesi karşısında, sanık hakkında her bir yıl için sabit görülen 213 sayılı Kanun"a muhalefet suçundan birer kez verilecek cezaların 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 43/1. maddesi gereğince artırılması gerektiği gözetilmeden, 2014 ve 2015 yılları için ayrı ayrı ikişer kez mahkumiyet hükmü kurularak fazla ceza tayin edilmesinde isabet görülmediğinden" bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesinin 12.06.2019 tarihli 2019/4207 Esas ve 2019/4137 Karar sayılı ilamıyla, sanık hakkında yalnızca “defter ve belge gizleme“ suçuna yönelik istinaf talebiyle ilgili olarak değerlendirme yapıldığı belirlenerek yapılan incelemede; kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, sanığın “2014 ve 2015 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme“ suçlarından 213 sayılı VUK‘nin 359/b-1. maddesi uyarınca her takvim yılı için ayrı ayrı “ikişer kez“ 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin İstanbul Anadolu 18. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 13.02.2019 tarihli 2018/78 Esas ve 2019/283 Karar sayılı kararının CMK"nin 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA; sanık hakkındaki infazın durdurulmasına, başka suçtan tutuklu ya da hükümlü değilse derhal TAHLİYESİNE, her ne kadar bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca karar verilmesi mümkün olsa da, iddianamede sevk maddesi olarak TCK"nin 43/1. madddesinin gösterilmediği, mahkemece de sanığa CMK"nin 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmediği, bu nedenle mahkemece sanığa ek savunma hakkı tanındıktan sonra hüküm kurulması hususunda müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 24.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.