Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/4213 Esas 2021/1202 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4213
Karar No: 2021/1202
Karar Tarihi: 02.02.2021

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/4213 Esas 2021/1202 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında uygulama yapılması gereken kanun maddeleri gözetilmeden hüküm tesisi yapılmış, takdiri indirim ve kaçak eşyanın müsaderesi ile ilgili yasa maddeleri gösterilmemiş, sanığın sorgusu sırasında savunma hakkı ihlal edilmiştir. Temyiz itirazları değerlendirildikten sonra, hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi, 7242 sayılı Yasaya eklenen 61 ve 63. maddeler, CMK'nun 232/6. maddesi ve 196/2-son cümlesi.

7. Ceza Dairesi 2018/4213 E. , 2021/1202 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre ise;
1. Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi delaletiyle anılan Yasanın 3/5. ve 3/10. madde ve fıkraları gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
2. Hükmün takdiri indirim uygulanmasına ve kaçak eşyanın müsaderesine ilişkin bentlerinde yasa maddesinin ilgili fıkralarının gösterilmemesi suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3. Sanığın talimat mahkemesince yapılan sorgusu sırasında sanığa savunmasını esas mahkemesi huzurunda vermek isteyip istemediğinin sorulmaması suretiyle 5271 sayılı CMK’nun 196/2-son cümlesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.