Taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9746 Esas 2021/1872 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olma
Hüküm : CMK’nın 223/2-b maddesi gereğince beraat


Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan mağdur vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılan mağdur vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın Türk Telekom teknik operasyonlar müdürü olarak görev yaptığı, olay günü katılan-mağdurun ikametine çıkarken ikametinin önünde bulunan merdiven korkuluklarından tutunduğu, merdiven korkuluklarında elektrik akımı nedeniyle yaralandığı, ATK Kahramanmaraş Adlî Tıp Şube Müdürlüğünün 2015/620 sayılı 28/04/2015 tarihli raporunda "Çocukta elektrik çarpmasının objektif tıbbi bulgularının mevcut olmadığı,
Yaralanmanın gerçekleştiğinin adli tahkikatla anlaşılması durumunda niteliğinin; a)Kişinin yaşamını tehlikeye sokan bir durum OLMADIĞI, b)Basit bir tıbbî müdahaleyle giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte OLMADIĞI" kanaatinin bildirildiği, mahkemenin hükme esas aldığı elektrik-elektronik mühendisi bilirkişi raporunda "Türk Telekom telefon hatlarının bakım ve onarımından sorumlu olan kuruluştur. Hatların periyodik olarak bakım ve onarımlarının yapılması sağlıklı bir işletmenin gereği olduğu kadar yönetmelik hükümlerine göre de bir zorunluluktur ancak huzurdaki davaya konu olaya sebebiyet veren kablonun binanın iç tesisat kablosu olması nedeniyle telefon hattının sahibi bitişik komşunun asli kusurlu olduğu, bu tesisatın yönetmeliklere uygun olmadığı, can ve mal güvenliğini tehdit edeceği aleni şekilde ortada olduğu halde bu konuda TELEKOM"a ihbarda bulunmayan müşteki Sinan"ın da tali kusurlu olduğu, cezaların şahsiliği ilkesi gözönüne alınarak olaylar değerlendirildiğinde; davaya konu yaralanma olayında sanık...nun kişisel kusurunun bulunmadığı" görüşünün bildirildiği olayda; kusuru bulunmadığı kabul edilen sanığın CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraati yerine, aynı Kanunun 223/2-b maddesi gereğince beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan mağdur vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1. fıkrasının 2. bendindeki "Sanığın üzerine atılı suçu işlemediği sabit olduğundan CMK nun 223/2-b maddesi uyarınca sanığın BERAATİNE,’’ bölümün çıkarılması ve yerine "yüklenen suç bakımından taksire dayalı kusuru bulunmadığından 5271 sayılı CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince sanığın beraatine’’ ibaresinin eklenmesine, hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 23.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.