11. Hukuk Dairesi 2013/9779 E. , 2014/449 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ALAÇAM SULH HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 19/02/2013
NUMARASI : 2010/309-2013/84
Taraflar arasında görülen davada Alaçam Sulh Hukuk Mahkemesi’nce verilen 19/02/2013 tarih ve 2010/309-2013/84 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilince davalıya ait büfenin, herhangi bir nedenle büfenin kapanması durumunda satış bedelinin yarısının müvekkiline davalı tarafından iadesi şartıyla 6.000.00 TL bedel karşılığında satın alındığını, büfenin bulunduğu bölgede faaliyet gösteren dava dışı K.. Su Ürünleri Kooperatifi’nce açılan men’i müdahale davası neticesinde büfenin müvekkilince 25.12.2006 tarihinde kapatıldığını ileri sürerek, 3.000.00 TL alacağın 25.12.2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taraflar arasında 2002 yılının Nisan ayında yapılan anlaşma ile müvekkiline ait imar mevzuatına göre kullanma ruhsatı olmayan büfenin içindeki mal ve eşyalarla birlikte 7.000.00 TL bedel karşılığı davacı tarafa satışının, satış bedelinin davacı tarafın emekli ikramiyesinden tahsilinin kararlaştırıldığını, davacı tarafça müvekkiline 02.05.2002 keşide tarihli 3.000.00 TL ve 4.000.00 TL bedelli iki adet senedin verildiğini, ancak davacının emekli olmaması ve bir çok yere borcunun bulunması nedeniyle anılan senetlerin tahsili için başlatılan icra takibinin davalının itirazı ile durması üzerine taraflar arasında düzenlenen 28.06.2002 tarihli sözleşme ile davacı taraftan satış bedelinin %65 faizi ile birlikte, ancak davacının emekli olduğu tarihte büfenin yıkılması halinde, 5.200.00 TL’nin % 65 faizi ile beraber davacının emekli ikramiyesine haciz konulmak suretiyle tahsiline karar verildiğini, davacı tarafın emekli olduğu tarihte büfe yıkılmadığından satış bedelinin davacıdan tahsil edildiğini, büfenin 2006 yılında mahkeme kararıyla yıkıldığını, dava konusu büfenin davacı tarafça dava dışı K. U.’a 1.200.00 TL bedel karşılığında satıldığını, sözleşmelerde büfenin herhangi bir sebeple kapatılması durumunda satış bedelinin yarısının davacıya iade edileceğine dair bir hükmün bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; iddia, savunma, tanık anlatımları ile 02.05.2002 ve 28.06.2002 tarihli sözleşmelere göre, dava konusu büfenin yıkımı halinde davalı tarafça davacıya yasal faizi ile birlikte 3,000.00 TL ödeneceğinin kararlaştırıldığını, büfe bedelinin icra takibi ile davacı tarafın emekli ikramiyesinden kesilerek ödendiği gerekçesiyle, davanın kabulü ile 3.000.00 TL"nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Taraflar arasında düzenlenen 28.06.2002 tarihli sözleşme ile dava konusu büfenin yıkımı halinde, davacı tarafça davalı tarafa ödenmesi gereken bedelin ne kadar olduğu belirlenmiş, ödemede fazlalık olduğu takdirde fazla olan miktarın davacı tarafa geri ödeneceği açıklanmıştır. Buna göre, büfenin yıkımı halinde davacı tarafça ödendiği belirtilen miktarların anılan sözleşme doğrultusunda, ödendiği tarihlerden itibaren %65 faiziyle ve icra dosyasındaki masrafların yarısı ile birlikte ödeneceği belirlendiğine göre, davalı tarafa bu doğrultuda ödenmesi gereken miktar, konusunda uzman bilirkişi aracılığıyla hesap ettirilerek, davacı tarafından yapılan fazla ödeme ile davacıya iadesi gereken miktarın olup olmadığının tespiti gerekirken, sözleşmeye uygun olmayan yazılı gerekçeyle ve eksik inceleme sonucu karar verilmesi doğru görülmemiş, kararın davalı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 10.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.