Tebliğname No : 12 - 2014/252521
Mahkemesi : Uşak 3. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 20/05/2014
Numarası : 2013/120- 2014/403
Suç : Taksirle yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın yokluğunda verilip, 29.05.2014 tarihinde tebliğ edilen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 06.06.2014 tarihinde temyiz edildiği anlaşılmakla, aynı Kanunun 310 ve 317. maddeleri uyarınca, temyiz isteminin REDDİNE karar verilerek, sanığın temyizine hasren yapılan incelemede:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yerleşim yerinde alacakaranlık vaktinde sanığın sevk ve idaresindeki otomobili ile olay yeri ışık kontrolsüz kavşağa geldiğinde, seyrine göre sağından, aynı kavşağa gelen katılan Ö.. S.."ın sevk ve idaresindeki üzerinde yolcu olarak katılan N.. K.."ın bulunduğu motosiklete ilk geçiş hakkını vermeyerek kavşak içerisinde çarpışmaları sonucunda, katılan Ömer"in basit tıbbi müdahale ile giderilir şekilde, katılan Niyazi"nin ise hayati tehlike geçirecek, orta 3.derecede etkili kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmalarına sebebiyet verdiği olayda, asli kusurlu sanık hakkında temel ceza tayin edilirken asgari hadden uzaklaşılması doğru ise de, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken; 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi göz önüne alınarak suçun işleniş biçimi, mağdurların yaralanmalarının niteliği, sanığın taksire dayalı kusurunun derecesi nazara alınmak suretiyle adalet, hakkaniyet ve nasafet kurallarına uygun makul bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülerek alt sınırdan fazla uzaklaşılması suretiyle sanık hakında fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.