MAHKEMESİ : Ordu 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/06/2013
NUMARASI : 2013/99-2013/323

Taraflar arasındaki aracın yenisi ile değiştirilmesi davasının bozma kararına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -

Dava, ayıplı aracın yenisi ile değiştirilmesi talebine ilişkindir.
Davalı F. Otomotiv A.Ş. vekili, davanın zamanaşımı süresinde açılmadığı, ayıp ihbarının bulunmadığını, satımın tarafı olmayan müvekkiline husumet yöneltilemeyeceğini, üretimden kaynaklanan ayıbın olmadığını, arızanın kullanım hatasından meydana geldiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı, davaya cevap vermemiştir.
Dava konusu araçtaki arızanın yetkili servisler tarafından giderilmediği ve arızanın tekrarladığı, bu hali ile davacının araçtan yararlanmasının imkansızlaştığı gerekçesiyle davanın kabulüne dair verilen karar Dairemizin 28.11.2012 tarihli, 2012/13368 E. 2012/17909 K. sayılı kararıyla bozulmuştur.
Mahkemece hükmüne uyulan Dairemiz bozma kararında “... Dava, satıcının ayıba karşı tekeffülü hükümlerine dayanmaktadır. Bu durumda mahkemece uyuşmazlığın BK."nun 202 vd. maddelerinde düzenlenen satıcının ayıba karşı tekeffülü hükümleri çerçevesinde çözümlenmesi ve davalı tarafın zamanaşımı def"i bulunduğundan TTK"nun 25/4 maddesinde öngörülen zamanaşımı yönünden değerlendirme yapılarak uygun sonuç dairesinde bir karar verilmesi ve davanın süresinde açıldığı sonucuna varıldığı takdirde TTK"nun 25/3 maddesinde hükme bağlanan ayıp ihbar süreleri üzerinde de durularak deliller hep birlikte değerlendirilerek uygun sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken bu yönler üzerinde durulmadan eksik inceleme ile yanılgılı gerekçelerle yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.” denilerek hükmün davalı F. Oto. San. A.Ş. yararına bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, dairemiz bozma kararına uyulmuş ise de bozma gerekleri tam olarak yerine getirilmemiştir. Zira hükmüne uyulan dairemiz bozma kararında taraflar arasındaki satış ticari bir satış olduğu ve gerek zamanaşımı itirazlarının gerekse ayıp ihbar sürelerinin bu çerçevede değerlendirilmesi gerektiği belirtildiği halde mahkemece satışın ticari satış olmadığı yönünde gerekçe oluşturularak sonuca gidilmiştir. Oysa, bozma kararına uyulmakla bozma kararında belirtilen şekilde araştırma ve inceleme yapılması yönünde bir taraf lehine, diğeri aleyhine usuli kazanılmış hak oluşur.
6762 sayılı Türk Ticaret Kanununun 25/4 maddesine göre ticari satışlarda zamanaşımı süresi 6 ay olarak hükme bağlanmıştır. Ancak, daha uzun süreli garanti verilmesi halinde zamanaşımı süresinin garanti süresi sonuna kadar uzayacağı Yargıtayca kabul edilmektedir. 818 sayılı Borçlar Kanunun 207. maddesinde ise iğfal durumunda zamanaşımına dayanılamayacağı hükme bağlanmıştır.
Öte yandan 6762 sayılı Türk Ticaret Kanununun 25/3 maddesinde ticari satışlarda ayıp ihbar süreleri düzenlenmiş ve buna göre açık ayıplarda iki gün içinde ihbar yükümlülüğü getirilmiş ve sekiz gün içinde malın muayene edilerek ayıplı olduğunun saptanması halinde yine ihbar yükümlülüğü getirilmiştir. Ayıp ihbarının yapılması için yasada belli bir şekil şartı hükme bağlanmamış olmakla birlikte ayıp ihbarının 6762 sayılı yasanın 20/3 maddesinde öngörülen usuller çerçevesinde yapılması dairemizin istikrarlı uygulamaları ile ortaya konulmuştur. Kuşkusuz iğfal durumunda ayıp ihbar süreleri de sözkonusu olmayacaktır. (818 sayılı Borçlar Kanununun madde 200)
Mahkemece, hükmüne uyulan bozma kararı çerçevesinde yukarıda belirtilen ilkeler de gözetilerek araştırma ve incelemeler yapılarak uyuşmazlığın buna göre çözümlenmesi gerekirken somut olaya ve bozmaya uygun düşmeyen gerekçelerle yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 23.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.